۲۷۹۶.امام صادق عليه السلام :هرگاه شخصى بگويد: «بار خدايا! مردان و زنان مؤمن و مردان و زنان مسلمان، زندگانشان و همه مُردگانشان را بيامرز» ، خداوندْ به شمارِ هر انسانى كه درگذشته و هر انسانى كه باقى است ، يك دعا به او برمى گردانَد.
۲۷۹۷.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هيچ مسلمانى نيست كه پشتِ سر برادرش براى او دعا كند و بگويد: «بار خدايا! برادرم فلانى را بيامرز» ، مگر آن كه فرشتگان مى گويند: «آمين! و تو را نيز چنان باد!».
۲۷۹۸.امام صادق عليه السلام :شايسته است امامى كه در روز جمعه براى مردم ، خطبه [ى نماز ]مى خواند... بر محمّد و بر پيشوايان مسلمانان ، درود بفرستد و براى مردان و زنان مؤمن ، طلب آمرزش كند.
ج ـ گنهكار
۲۷۹۹.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :در باره چهار گروه ، وظايفى بر عهده امّت من است: توبه كننده را دوست بدارند، به ناتوان [و فقير ]رحم كنند، به نيكوكارْ كمك رسانند، و براى گنهكارْ آمرزش بخواهند.
۲۸۰۰.المعجم الأوسطـ به نقل از ابن عمر ـ: ما از آمرزش خواهى براى مرتكبان گناهانِ كبيره ، خوددارى مى كرديم تا آن كه شنيديم پيامبرمان صلى الله عليه و آله مى فرمايد: «من شفاعتم را براى مرتكبانِ گناهانِ كبيره از امّتم در روز قيامت ، اندوخته ام . لذا بسيارى از چيزهايى را كه در دل هاى ما بود ، كنار نهاديم، و به [آمرزش] آنان ، اميدوار شديم» .
۲۸۰۱.امام صادق عليه السلام :هر كس بر گناهى يا بدى اى از مؤمنى مطّلع شود و آن را فاش سازد و پوشيده اش ندارد و براى او از خدا طلب آمرزش نكند، در نزد خدا ، چون كننده آن گناه يا بدى است، و گناه چيزى كه فاش ساخته است ، بر گردن اوست و آن مؤمن ، آمرزيده مى شود، و كيفرش ، همان فاش شدن [و بى آبرو شدن او ]در دنياست، و در آخرت ، بر او پوشيده مى شود، و خداوند را بزرگوارتر از آن مى يابد كه دوباره ، در آخرت هم او را كيفر دهد.