۲۸۰۵.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :مُرده در گور خود ، به سانِ شخص غرق شده و دور افتاده است. چشم به راه دعايى از جانب پدر يا مادر يا فرزند يا يك دوست صميمى است . هرگاه چنين دعايى به او برسد ، برايش از دنيا و آنچه در دنياست ، دوست داشتنى تر است.
خداوند عز و جل، بر اثر دعاى عزيزان و دوستان، [بخشش ها و ثواب هايى] به اندازه كوه ها بر اهل قبور وارد مى كند، و هديه زندگان به مُردگان ، آمرزش خواهى براى آنان و صدقه دادن از جانب ايشان است.
۲۸۰۶.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :نخستين بشارتى كه به مؤمن داده مى شود ، اين است كه به او گفته مى شود: «خوش آمدى! خداوند ، تشييع كنندگان تو را آمرزيد و دعاى كسانى را كه برايت طلب آمرزش كردند ، مستجاب فرمود و شهادت كسانى را كه برايت شهادت دادند ، پذيرفت» .
۲۸۰۷.سنن أبى داوودـ به نقل از عثمان بن عفّان ـ: پيامبر صلى الله عليه و آله هرگاه از خاك سپارى ميّت آسوده مى شد، بر قبر او مى ايستاد و مى فرمود: «براى برادرتان ، طلب آمرزش كنيد و [از خدا] برايش پايدارى بخواهيد؛ زيرا هم اكنون ، از او سؤال مى شود» .
۲۸۰۸.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :بر هيچ مرد مسلمانى ، سه رديف از مسلمانان نماز نخواندند و برايش آمرزش نطلبيدند ، مگر آن كه مستوجب آمرزش شد.
۲۸۰۹.پيامبر خدا صلى الله عليه و آلهـ شبانه به [قبرستان] بقيع مى رفت و مى فرمود ـ: درود بر شما ، اى خانه مردمانى مؤمن! آنچه به شما وعده داده شده است ، فرداى قيامت به شما داده خواهد شد، و ما نيز، به خواست خدا، به شما خواهيم پيوست. بار خدايا! اهل بقيع غَرقد را بيامرز.
