۲۵۰۲.امام على عليه السلام :آمرزش خواستن با وجود ادامه دادن [برگناه] ، گناهانى نو شونده اند .

۲۵۰۳.امام على عليه السلام :از گستاخى [و بى توجّهى] به خداست كه بنده ، بر گناه و نافرمانى او پاى فشارد و [با اين حال ]توقّع آمرزش از خدا داشته باشد .

۲۵۰۴.امام رضا عليه السلام :هفت چيز ، بدون هفت چيز ، نشانه ريشخند كردن است : كسى كه به زبانش آمرزش بطلبد ، ولى [از گناهش] پشيمان نباشد ، در واقع ، خود را ريشخند كرده است ... .

۲۵۰۲.الإمام عليّ عليه السلام :الاِستِغفارُ مَعَ الإِصرارِ ذُنوبٌ مُجَدَّدَةٌ . ^۱

۲۵۰۳.عنه عليه السلام :مِنَ الغِرَّةِ بِاللّهِ أن يُصِرَّ العَبدُ ^۲ عَلَى المَعصِيَةِ ، ويَتَمَنّى عَلَى اللّهِ المَغفِرَةَ . ^۳

۲۵۰۴.الإمام الرضا عليه السلام :سَبعَةُ أشياءَ بِغَيرِ سَبعَةِ أشياءَ مِنَ الاِستِهزاءِ : مَنِ استَغفَرَ بِلِسانِهِ ولَم يَندَم فَقَدِ استَهزَأَ بِنَفسِهِ ... . ^۴