ج ـ از آمرزش خواهى هاى ايشان در قنوت نماز وَتْر
۲۹۰۶.بحار الأنوارـ به نقل از المصباح كفعمى و بلد الأمين و الإختيار ابن باقى ـ: مستحبّ است در قنوت نماز وَتْر ، آن چيزى گفته شود كه امير مؤمنان ، در طلب آمرزش مى گفت: «بار خدايا! تو در كتاب استوار خود كه بر پيامبر مُرسلت فرو فرستاده شده است ، گفته اى، و گفته تو درست است كه: «اندكى از شب را مى خوابند و در سحرگاهان ، آمرزش مى خواهند» ، و من ، از تو آمرزش مى خواهم و به درگاهت ، توبه مى آورم.
و گفته اى ـ اى بلند مرتبه متعالى ـ كه: «سپس از آن جا كه مردم مى كوچند، بكوچيد و از خدا آمرزش بخواهيد كه خدا آمرزگارى مهربان است» و من از تو آمرزش مى خواهم و به درگاهت ، توبه مى كنم.
و گفته اى ـ اى بلند مرتبه متعالى ـ كه: «شكيبايان و راستگويان و فرمان بُرداران و انفاق كنندگان و آمرزش خواهانِ در سحرگاهان» و من از تو آمرزش مى خواهم و به درگاهت ، توبه مى كنم.
و گفته اى ـ اى بلند مرتبه متعالى ـ كه: «و آنان كه هرگاه كار زشتى (فحشا) كنند يا به خويشتن ستم ورزند ، خدا را ياد كنند و براى گناهانشان ، آمرزش بخواهند و جز خدا ، كيست كه گناهان را بيامرزد. و بر آنچه انجام دادند ، دانسته پاى نفشردند» ، و من ، از تو آمرزش مى خواهم و به درگاهت ، توبه مى كنم.
و گفته اى، اى بلندمرتبه متعالى، كه: «از آنان ، درگذر و برايشان آمرزش بخواه و در كارها ، با ايشان ، رايزنى كن و چون تصميم گرفتى ، بر خدا توكّل نما كه خداوند ، توكّل كنندگان را دوست مى دارد» و من از تو، آمرزش مى خواهم و به درگاهت ، توبه مى كنم.
و گفته اى ـ اى بلندمرتبه متعالى ـ كه: «اگر آن گاه كه به خود ستم كردند ، نزد تو مى آمدند و از خدا ، آمرزش مى خواستند و پيامبر [نيز] برايشان آمرزش مى طلبيد ، بى گمان ، خدا را توبه پذيرى مهربان مى يافتند» و من از تو ، آمرزش مى خواهم و به درگاهت ، توبه مى كنم.
و گفته اى ـ اى بلند مرتبه متعالى ـ كه: «و هر كس بدى كند يا به خود ستم نمايد ، سپس از خدا آمرزش خواهد ، خدا را آمرزگارى مهربان مى يابد» و من از تو آمرزش مى خواهم و به درگاهت ، توبه مى كنم.
و گفته اى ـ اى بلند مرتبه متعالى ـ كه: «چرا به درگاه خدا ، توبه نمى كنند و از وى ، آمرزش نمى خواهند ، در حالى كه خدا ، آمرزنده مهربان است؟...» و من از تو آمرزش مى خواهم و به درگاهت ، توبه مى كنم.
و گفته اى ـ اى بلند مرتبه متعالى ـ كه: «و تا آنان ، آمرزش مى طلبند، خدا ، عذاب كننده ايشان ، نخواهد بود» و من از تو آمرزش مى خواهم و به درگاهت ، توبه مى كنم.
و گفته اى ـ اى بلندمرتبه متعالى ـ كه: «براى آنان ، آمرزش خواهى يا برايشان آمرزش نخواهى [فرقى نمى كند] . اگر هفتاد بار هم آمرزش بخواهى ، خدا ، هرگز ايشان را نمى آمرزد» ، و من از تو آمرزش مى خواهم و به درگاهت ، توبه مى كنم.
و گفته اى ـ اى بلندمرتبه متعالى ـ كه: «بر پيامبر و كسانى كه ايمان آورده اند ، سزاوار نيست براى مشركان ـ پس از آن كه برايشان آشكار گرديد كه آنان ، اهل دوزخ اند ـ ، آمرزش خواهند، هر چند خويشاوند [آنان ]باشند» و من از تو آمرزش مى خواهم و به درگاهت ، توبه مى كنم.
و گفته اى ـ اى بلند مرتبه متعالى ـ كه: «و آمرزش خواهى ابراهيم براى پدرش ، جز براى وعده اى كه به او داده بود، نبود» و من ، از تو آمرزش مى خواهم و به درگاهت ، توبه مى كنم.
و گفته اى ـ اى بلندمرتبه متعالى ـ كه: «از پروردگارتان ، آمرزش بخواهيد . سپس به سوى او توبه بريد تا اين كه شما را با بهره مندى نيكويى تا سر رسيدى معيّن ، بهره مند سازد و به هر شايسته نعمتى ، از كَرَم خود ، عطا كند» ، و من ، از تو آمرزش مى خواهم و به درگاهت ، توبه مى كنم.
و گفته اى ـ اى بلند مرتبه متعالى ـ كه: «او شما را از زمين ، پديد آورد و شما را در آن ، استقرار داد . پس ، از او آمرزش خواهيد . سپس به سوى او توبه بريد كه پروردگار من ، نزديك و اجابت كننده است» و من ، از تو آمرزش مى خواهم و به درگاهت ، توبه مى كنم.
و گفته اى ـ اى بلندمرتبه متعالى ـ كه: «از پروردگارتان ، آمرزش خواهيد . سپس به سوى او توبه بريد كه پروردگار من ، مهربان و صميمى است» و من ، از تو آمرزش مى خواهم و به درگاهت ، توبه مى كنم.
و گفته اى ـ اى بلندمرتبه متعالى ـ كه: «از پروردگارتان ، آمرزش بخواهيد . سپس به سوى او توبه بريد تا از آسمان ، بر شما بارانِ فراوان فرستد و نيرويى بر نيرويتان بيفزايد ، و تبهكارانه ، روى بر مگردانيد» و من ، از تو آمرزش مى خواهم و به درگاهت ، توبه مى كنم.
و گفته اى ـ اى بلندمرتبه متعالى ـ كه: «براى گناهت آمرزش بخواه كه تو از خطاكاران بودى» ، و من ، از تو آمرزش مى خواهم و به درگاهت ، توبه مى كنم.
و [از زبان فرزندان يعقوب] گفته اى ـ اى بلندمرتبه متعالى ـ كه: «پدرجان! براى گناهان ما آمرزش بخواه كه ما خطاكار بوديم...» و من ، از تو آمرزش مى خواهم و به درگاهت ، توبه مى كنم.
و گفته اى ـ اى بلندمرتبه متعالى ـ كه: «به زودى ، براى شما از پروردگارم آمرزش مى خواهم كه او آمرزگارى مهربان است» و من ، از تو آمرزش مى خواهم و به درگاهت ، توبه مى كنم.
و گفته اى ـ اى بلندمرتبه متعالى ـ كه: «و چيزى مانع مردم نشد از اين كه وقتى هدايت به سويشان آمد ، ايمان بياورند و از پروردگارشان ، آمرزش بخواهند» و من ، از تو آمرزش مى خواهم و به درگاهت ، توبه مى كنم.
و گفته اى، اى ـ بلندمرتبه متعالى ـ كه: «درود بر تو باد! به زودى از پروردگارم براى تو آمرزش خواهم كه او همواره با من ، پُرمهر بوده است» و من از تو آمرزش مى خواهم و به درگاهت ، توبه مى كنم.
و گفته اى ـ اى بلندمرتبه متعالى ـ كه: «پس، به هر كه از ايشان خواهى ، اجازه بده و برايش از خدا ، آمرزش بخواه كه خدا ، آمرزگارى مهربان است» و من ، از تو آمرزش مى خواهم و به درگاهت ، توبه مى كنم.
و گفته اى ـ اى بلندمرتبه متعالى ـ كه: «اى مردم من! چرا پيش از [جُستن] نيكى ، شتابزده ، خواهان بدى هستيد؟ چرا از خدا آمرزش نمى خواهيد ، باشد كه مورد رحمت قرار گيريد» و من ، از تو آمرزش مى خواهم و به درگاهت ، توبه مى كنم.
و گفته اى ـ اى بلندمرتبه متعالى ـ كه: «و داوود دانست كه ما، در حقيقت، او را آزمايش كرده ايم . پس ، از پروردگارش آمرزش خواست و به رو درافتاد و توبه كرد» و من ، از تو آمرزش مى خواهم و به درگاهت ، توبه مى كنم.
و گفته اى ـ اى بلندمرتبه متعالى ـ كه: «كسانى كه عرش را حمل مى كنند و آنها كه پيرامون آن اند ، پروردگارشان را تسبيح و ستايش مى گويند و به او ايمان دارند و براى كسانى هم كه ايمان آورده اند، آمرزش مى طلبند» و من ، از تو آمرزش مى خواهم و به درگاهت ، توبه مى كنم.
و گفته اى ـ اى بلندمرتبه متعالى ـ كه: «پس، شكيبا باش كه وعده خدا ، راست است و براى گناهت ، آمرزش بخواه . پروردگارت را تسبيح و ستايش گوى در شامگاهان و بامدادان» و من ، از تو آمرزش مى خواهم و به درگاهت ، توبه مى كنم.
و گفته اى ـ اى بلندمرتبه متعالى ـ كه: «پس مستقيما به سوى او بشتابيد و از او آمرزش بخواهيد» و من ، از تو آمرزش مى خواهم و به درگاهت ، توبه مى كنم.
و گفته اى ـ اى بلندمرتبه متعالى ـ كه: «و فرشتگان ، پروردگارشان را تسبيح و ستايش مى گويند و براى كسانى كه در زمين اند ، آمرزش مى خواهند . بدانيد كه خداوند ، آمرزگار و مهربان است» و من ، از تو آمرزش مى خواهم و به درگاهت ، توبه مى كنم.
و گفته اى ـ اى بلندمرتبه متعالى ـ كه: «بدان كه معبودى جز خدا نيست و براى گناهت ، آمرزش بخواه و [نيز ]براى مردان و زنان مؤمن . و خدا ، فرجام و مآل شما را مى داند» و من ، از تو آمرزش مى خواهم و به درگاهت ، توبه مى كنم.
و گفته اى ـ اى بلندمرتبه متعالى ـ كه: «بر جاى ماندگانِ باديه نشين ، به زودى به تو خواهند گفت: اموال ما و كسانمان ، ما را گرفتار كردند . پس برايمان آمرزش بخواه» و من ، از تو آمرزش مى خواهم و به درگاهت ، توبه مى كنم.
و گفته اى ـ اى بلندمرتبه متعالى ـ كه: «تا وقتى كه فقط به خدا ايمان آوريد، جز در سخن ابراهيم [كه] به [نا]پدر[ى] خود [گفت:] حتما براى تو ، آمرزش خواهم خواست با آن كه در برابر خدا ، اختيار چيزى را براى تو ندارم. اى پروردگار ما! بر تو اعتماد كرديم و به سوى تو باز گشتيم و فرجام ، به سوى توست» و من از تو آمرزش مى خواهم و به درگاهت ، توبه مى كنم.
و گفته اى ـ اى بلندمرتبه متعالى ـ كه: «و در كار نيك ، از تو نافرمانى نكنند، با آنان (زنان) بيعت كن و برايشان آمرزش بخواه كه خدا ، آمرزگارى مهربان است» و من ، از تو آمرزش مى خواهم و به درگاهت ، توبه مى كنم.
و گفته اى ـ اى بلندمرتبه متعالى ـ كه: «هرگاه به ايشان گفته شود: «بياييد تا پيامبر خدا ، برايتان آمرزش بخواهد»، سرهاى خود را بر مى گردانند و آنان را مى بينى كه تكبّركنان ، روى بر مى گردانند» ، و من ، از تو آمرزش مى خواهم و به درگاهت ، توبه مى كنم.
و گفته اى ـ اى بلندمرتبه متعالى ـ كه: «برايشان يكسان است كه براى آنان ، آمرزش بخواهى يا برايشان آمرزش نخواهى . هرگز ، خدا آنها را نمى بخشد» و من ، از تو آمرزش مى خواهم و به درگاهت ، توبه مى كنم.
و گفته اى ـ اى بلندمرتبه متعالى ـ كه: «از پروردگارتان آمرزش بخواهيد كه او بسى آمرزنده است» و من ، از تو آمرزش مى خواهم و به درگاهت ، توبه مى كنم.
و گفته اى ـ اى بلندمرتبه متعالى ـ كه: «هر آن خوبى كه براى خود پيش فرستيد ، آن را نزد خدا ، بهتر و با پاداشى بيشتر ، خواهيد يافت . و از خدا آمرزش بخواهيد كه خدا ، آمرزگارى مهربان است» و من ، از تو آمرزش مى خواهم و به درگاهت ، توبه مى كنم.
و گفته اى ـ اى بلندمرتبه متعالى ـ كه: «پس پروردگارت را تسبيح و ستايش گوى و از او آمرزش بخواه كه او توبه پذير است» و من ، از تو آمرزش مى خواهم و به درگاهت ، توبه مى كنم. ۱
