د ـ از دعاى ايشان بعد از نماز مغرب
۲۹۰۷.امام على عليه السلام :بار خدايا! آنچه از [اعمال] من ، نيك بوده است ، بپذير و آنچه را تباه بوده است ، اصلاح فرما. بار خدايا! مرا بر تباه كردن آنچه تو از من اصلاح كرده اى ، توانايى مده و آنچه را من خود ، تباهش كرده ام ، تو برايم اصلاح فرما .
بار خدايا! از تو آمرزش مى خواهم براى هر آن گناهى كه بدن من، به لطف عافيت بخشى تو، بر آن توانا گشت و دستانم، به فضل نعمت تو، به آن رسيد و در سايه گشايش روزى تو ، به آن دست يازيدم و با پرده پوشى تو ، مردم از آن گناه من ، آگاه نشدند و در [ارتكاب] آن ، به گذشت بزرگوارانه تو تكيه كردم.
بار خدايا! از تو آمرزش مى خواهم براى هر آن گناهى كه از آن ، به پيشگاه تو توبه كردم و از انجام دادن آن ، پشيمان گشتم و در حالى كه آن را انجام مى دادم ، از تو شرم مى كردم و با آن كه آن را به جا مى آوردم ، از تو مى ترسيدم، به آن باز گشتم و دوباره انجامش دادم.
بار خدايا! از تو آمرزش مى خواهم براى هر آن گناهى كه به آن ، آگاهى داشتم يا نداشتم، به يادش داشتم يا فراموشش كرده بودم، به خطا انجام دادم يا به عمد ، مرتكبش شدم . شك ندارم كه جانم، اسير و گروگان چنين گناهى است، اگر چه آن را فراموش كرده يا از آن ، غافل شده بودم.
بار خدايا! از تو آمرزش مى خواهم براى هر آن گناهى كه با آن به دست خودم، بر خويش ستم كردم و در آن ، هوسم را برگزيدم، يا در آن ، براى غير خودم كوشيدم يا با آن ، كسانى را كه از من دنباله روى كردند ، به گم راهى كشاندم يا با كسى كه مرا از آن بازداشت ، خيره سرى كردم يا با نادانى خود ، او را شكست دادم يا با حيله گرى ، ديگرى را به آن وا داشتم يا گرايش و هواى نفسم ، مرا به سوى آن ، لغزانْد.
بار خدايا! از تو آمرزش مى خواهم براى هر آن چيزى كه قصدم از آن ، تو بودى ؛ امّا آنچه براى تو نيست ، با آن آميخته شد ۱ و آنچه خالص براى تو نبود ، در آن [عمل] شريك من شد. و از تو آمرزش مى خواهم براى هر آنچه بر عهده گرفتم، سپس هواى نفسم ، مرا به خلاف آن ، وا داشت.
بار خدايا! بر محمّد و خاندان محمّد ، درود فرست و مرا از آتش ، آزاد گردان و فضل خود را بر من ، ارزانى دار .
بار خدايا! به روى [ذات] گرامى ماناى پاينده ات كه با نور آن ، آسمان ها و زمين ، روشن شد و تاريكى هاى خشكى و دريا ، برطرف شد و كارهاى جنّ و انس ، اداره شد، از تو مى خواهم كه بر محمّد و خاندان محمّد ، درود فرستى و كار مرا به سامان آورى ، به حقّ رحمتت اى مهربان ترينِ مهربانان!
