۲۹۱۵.امام صادق عليه السلام :بار خدايا! آمرزش تو ، گسترده تر از گناهان من است و اميد من به رحمت تو ، بيشتر از اميدم به كردار خويش است . پس مرا بيامرز، اى زنده، اى كسى كه هرگز نمى ميرد!
۲۹۱۶.امام صادق عليه السلامـ از دعاهايى كه در سجودش مى گفت ـ: روى پوسنده [و نابود شونده] من ، براى روى [ذات ]جاويدان و پاينده و بزرگ تو به خاك افتاده است. روى خوار من ، براى روى ارجمند تو به خاك افتاده است. روى نيازمند من ، براى روى پروردگار بى نياز و بزرگوار و والا و بزرگ من ، به خاك افتاده است. پروردگارا! از آنچه (خطا و گناهى) كه از من سر زده است و از آنچه از من سر خواهد زد ، از تو آمرزش مى خواهم.
۲۹۱۷.امام صادق عليه السلامـ از دعاهاى ايشان بعد از نماز صبح ـ: بار خدايا! بر محمّد و خاندان محمّد ، درود فرست و مرا بيامرز ؛ آمرزشى قاطع و حتمى كه هيچ گناه و خطا و جرمى را بر جاى نگذارد (/نگذارى) .
بار خدايا! براى هر گناهى كه از آن توبه كرده ام و دگر باره انجامش داده ام ، از تو آمرزش مى خواهم. براى هر پيمانى كه با تو بستم و بدان وفا نكردم ، از تو آمرزش مى خواهم و براى هر آن كارى كه خواستم براى تو انجامش دهم ، امّا آنچه براى تو نيست (نيّت غير خدايى) با آن آميخت ، از تو آمرزش مى خواهم.
پس بر محمّد و خاندان محمّد ، درود فرست و مرا ـ اى پروردگار من ـ و پدر و مادرم را و فرزندان آنها و فرزندان مرا ، و مردان و زنان مؤمنى را كه فرزندان آنها و من به دنيا آورده اند ، از زنده و مُرده شان ، بيامرز و [نيز بيامرز] برادران مؤمن پيشين ما را، و در دل هاى ما نسبت به كسانى كه ايمان آورده اند ، كينه اى مگذار، اى پروردگار ما! به راستى كه تو رئوف و مهربانى.
