9 / 7
آمرزش خواهى خضر
۲۹۲۱.كنز العمّالـ به نقل از ابن عمر ـ: پيامبر خدا ، بارها به ما مى فرمود : «اى ياران من! چرا گناهانتان را با كلماتى اندك ، از بين نمى بريد؟»
مى گفتند : آن كلمات چيست ، اى پيامبر خدا؟
مى فرمود: «گفته برادرم خضر عليه السلام را بگوييد».
مى گفتيم : او چه مى گفت ، اى پيامبر خدا؟
مى فرمود: «مى گفت : بار خدايا! براى هر آن بدى [و گناهى] كه از آن توبه كردم ، سپس بدان بازگشتم ، از تو آمرزش مى خواهم. براى هر وعده اى كه به تو دادم و به آن عمل نكردم ، از تو آمرزش مى خواهم. براى نعمت هايى كه به من ارزانى داشتى و من از آنها در نافرمانى تو كمك گرفتم ، از تو آمرزش مى خواهم. براى هر كار نيكى كه قصدم از آن تو بودى ، سپس به آنچه براى تو نبود ، آميخته شد ، از تو آمرزش مى خواهم.
بار خدايا! مرا خوار و سر شكسته مكن؛ زيرا تو به [منويّات و اعمال] من دانايى، و مرا عذاب مكن؛ زيرا تو بر من ، توانايى ».
9 / 8
سَرور آمرزش خواهى ها
۲۹۲۲.صحيح البخارىـ به نقل از شداد بن اوس ـپيامبر صلى الله عليه و آله فرمود: «سَرور آمرزش خواهى، اين است كه بگويى: بار خدايا! تو پروردگار منى . معبودى جز تو نيست . تو مرا آفريده اى و من ، تا بتوانم بر پيمان و وعده ام با تو وفادار مى مانم. از شرّ آنچه به جا آورده ام ، به تو پناه مى برم. به لطف نعمت هاى تو بر من ، به پيشگاهت اعتراف مى كنم و به گناهانم معترفم . پس مرا بيامرز ، كه گناهان را جز تو كسى نمى آمرزد ».
[سپس] فرمود : «هر كس در هنگام روز ، اين جملات را با يقين به آنها بگويد و آن روز ، پيش از آن كه شب فرا رسد ، بميرد ، اهل بهشت است و هر كس در هنگام شب و با يقين به اين جملات ، آنها را بگويد و آن شب، پيش از آن كه صبح شود ، از دنيا برود اهل بهشت است» .
