۲۹۴۸.امام على عليه السلام :هر گاه «خدا و فرشتگانش بر پيامبر درود مى فرستند» را خوانديد ، بر او درود فرستيد، در نماز بوديد يا غير نماز.

۲۹۴۹.امام على عليه السلام :با شهادتين ، به بهشت مى رويد و با صلوات (/نماز) ، به رحمت [خداوند] نايل مى شويد . بر پيامبرتان بسيار درود بفرستيد . «خدا و فرشتگان او بر پيامبر ، درود مى فرستند . اى كسانى كه ايمان آورده ايد! [شما نيز ]بر او درود بفرستيد و سلامى كامل بگوييد» .

۲۹۵۰.امام على عليه السلامـ به مردى يهودى كه به ايشان گفت: خداوند براى آدم عليه السلام فرشتگان را به سجده وا داشت. آيا براى محمّد صلى الله عليه و آله چنين امتيازى هست؟ ـ: چنين است. اگر خداوند عز و جل فرشتگانش را به سجده در برابر آدم وا داشت، به خاطر انوار و شرافتى بود كه خداوند عز و جل در پشت او نهاد؛ زيرا او ظرف بود . و سجده فرشتگان براى پرستش آدم نبود ؛ بلكه سجده شان، در واقع، اطاعت از فرمان خدا و [نوعى ]احترام و درود فرستادن، همانند سلام گويى انسان بر انسان بود و اعتراف به برترى آدم بود.
خداوند ، برتر از اين را به محمّد صلى الله عليه و آله عطا فرمود و آن ، اين است كه خداى متعال، خود بر او درود فرستاد و به فرشتگانش فرمود كه بر او درود بفرستند و همه آفريدگانش را نيز دستور داد كه تا روز قيامت بر او درود بفرستند . او ـ كه نقّاش بزرگ است ـ فرمود: «خدا و فرشتگانش بر پيامبر ، درود مى فرستند . اى كسانى كه ايمان آورده ايد! [شما نيز ]بر او درود بفرستيد و سلامى كامل بگوييد» . پس، هر كه بر او ، چه در زمان حياتش و چه پس از وفاتش، درود فرستد ، خداوند ده بار بر او درود مى فرستد و براى هر درودى كه فرستاده است ، ده حسنه عطايش مى كند. و هر كه بعد از وفات ايشان بر او درود فرستد ، او درود وى را مى فهمد و جواب درود فرستنده و سلام گوينده را به همان سان مى دهد.
خداى متعال ، دعاى امّت او را براى آنچه از پروردگارشان عز و جل مى خواهند ، از اجابتْ دور نگه مى دارد تا آن كه در آن دعا بر او درود بفرستند و اين ، بزرگ تر و مهم تر از آن چيزى است كه خداى ـ تبارك و تعالى ـ به آدم عليه السلام عطا فرمود.

۲۹۴۸.عنه عليه السلام :إذا قَرَأتُم : «إِنَّ اللَّهَ وَ مَلَئِكَتَهُ يُصَلُّونَ عَلَى النَّبِىِّ» فَصَلّوا عَلَيهِ ؛ فِي الصَّلاةِ كُنتُم أو في غَيرِها . ^۱

۲۹۴۹.عنه عليه السلام :بِالشَّهادَتَينِ تَدخُلونَ الجَنَّةَ ، وبِالصَّلاةِ تَنالونَ الرَّحمَةَ ، أكثِروا مِنَ الصَّلاةِ عَلى نَبِيِّكُم «إِنَّ اللَّهَ وَ مَلَئِكَتَهُ يُصَلُّونَ عَلَى النَّبِىِّ يَـأَيُّهَا الَّذِينَ ءَامَنُواْ صَلُّواْ عَلَيْهِ وَ سَلِّمُواْ تَسْلِيمًا» . ^۲

۲۹۵۰.عنه عليه السلامـ لِيَهودِيٍّ قالَ لَهُ : إنَّ آدَمَ عليه السلام أسجَدَ اللّهُ المَلائِكَةَ لَهُ ، فَهَل فَضلٌ لِمُحَمَّدٍ صلى الله عليه و آله بِمِثلِ ذلِكَ؟ ـ: قَد كانَ ذلِكَ ، ولَئِن أسجَدَ اللّهُ عز و جللِادَمَ مَلائِكَتَهُ ، فَإِنَّ ذلِكَ لِما أودَعَ اللّهُ عز و جلصُلبَهُ مِنَ الأَنوارِ وَالشَّرَفِ ، إذ كانَ هُوَ الوِعاءُ ، ولَم يَكُن سُجودُهُم عِبادَةً لَهُ ، وإنَّما كانَ سُجودُهُم طاعَةً لِأَمرِ اللّهِ وتَكرِمَةً وتَحِيَّةً ، مِثلَ السَّلامِ مِنَ الإِنسانِ عَلَى الإِنسانِ ، وَاعتِرافا لِادَمَ بِالفَضيلَةِ .
ولَقَد أعطى مُحَمَّدا صلى الله عليه و آله أفضَلَ مِن ذلِكَ؛ وهُوَ أنَّ اللّهَ تَعالى صَلّى عَلَيهِ وأمَرَ مَلائِكَتَهُ أن يُصَلّوا عَلَيهِ ، وأمَرَ جَميعَ خَلقِهِ بِالصَّلاةِ عَلَيهِ إلى يَومِ القِيامَةِ ، فَقالَ جَلَّ ثَناؤُهُ : «إِنَّ اللَّهَ وَ مَلَئِكَتَهُ يُصَلُّونَ عَلَى النَّبِىِّ يَـأَيُّهَا الَّذِينَ ءَامَنُواْ صَلُّواْ عَلَيْهِ وَ سَلِّمُواْ تَسْلِيمًا» فَلا يُصَلّي عَلَيهِ في حَياتِهِ أحَدٌ وبَعدَ وَفاتِهِ إلّا صَلَّى اللّهُ عَلَيهِ بِذلِكَ عَشرا ، وأعطاهُ مِنَ الحَسَناتِ عَشرا بِكُلِّ صَلاةٍ صَلّى عَلَيهِ ، ولا أحَدٌ يُصَلّي عَلَيهِ بَعدَ وَفاتِهِ إلّا وهُوَ يَعلَمُ بِذلِكَ ، ويَرُدُّ عَلَى المُصَلّي وَالمُسَلِّمِ مِثلَ ذلِكَ ، إنَّ اللّهَ تَعالى جَعَلَ دُعاءَ اُمَّتِهِ فيما يَسأَلونَ رَبَّهُم جَلَّ ثَناؤُهُ مَرفوعا مِن إجابَتِهِ ، حَتّى يُصَلّوا فيهِ عَلَيهِ صلى الله عليه و آله ، فَهذا أكبَرُ وأعظَمُ مِمّا أعطَى اللّهُ تَبارَكَ وتَعالى لِادَمَ عليه السلام . ^۳