۳۰۲۰.مسند ابن حنبلـ به نقل از عبد الرحمان بن عوف ـ: پيامبر خدا بيرون شد و به سوى صدقه اش (زكاتش) رفت و به آن در آمد و رو به قبله كرد و به سجده افتاد و سجده اش را چندان به درازا كشانيد كه گمان بردم خداوند عز و جل او را قبض روح كرده است.
نزديك ايشان رفتم و نشستم . سرش را برداشت و فرمود: «كيستى؟».
گفتم : عبد الرحمان .
فرمود: «چه مى خواهى؟».
گفتم : اى پيامبرخدا! چنان سجده اى كرديد كه ترسيدم خداوند عز و جل جان شما را در آن حال گرفته باشد!
فرمود: «جبرئيل عليه السلام نزد من آمد و مژده ام داد و گفت: خداوند عز و جل مى فرمايد: هر كس بر تو درود فرستد ، من بر او درود مى فرستم و هر كس بر تو سلام فرستد ، من بر او سلام مى فرستم . از اين رو، براى خداوند عز و جل سجده شكر گزاردم» .
۳۰۲۱.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هر بنده اى از امّتم بر من درود فرستد و در درون جانش به آن باور داشته باشد ، خداوند در برابر آن ، ده صلوات بر او مى فرستد و به ازاى آن ، ده كار نيك برايش مى نويسد و به واسطه آن ، او را ده درجه بالا مى برد و ده گناه از او مى زدايد.
4 / 2
درود پيامبر صلى الله عليه و آله
۳۰۲۲.امام باقر عليه السلام :فرشته اى از فرشتگان از خداوند درخواست كرد كه گوش [و شنوايى] بندگان را به او بدهد و خداوند ، آن را به او داد. آن فرشته تا قيام قيامت ، همچنان ايستاده است و هر مؤمنى بگويد: «درود و سلام خدا بر او (پيامبر) و خاندانش باد»، فرشته مى گويد: «و بر تو سلام!» و فرشته سپس مى گويد: «اى پيامبر خدا! فلانى به تو سلام مى فرستد» و پيامبر خدا مى فرمايد: «سلام بر او!»
