۳۰۷۱.امام زين العابدين عليه السلام :بار خدايا! بر محمّد و خاندان محمّد ، درود فرست و بر فرشتگان مقرّبت، و بر پيامبرانت و گروندگان راستين، و بر فرستادگان اولو العزم ـ همانان كه از بهر تو آزارها ديدند، و در راه تو ، چنان كه بايد ، جهاد كردند، و فرمان تو را بر پا داشتند و تو را به يگانگى شناختند و تا لحظه مرگ ، تو را بندگى نمودند ـ درود فرست .
۳۰۷۲.امام زين العابدين عليه السلامـ در دعاى قنوت ـ: بار خدايا! تو پيدايى و هويدا، و تو توانايى و نيرومند و نيروبخش.
بار خدايا! بر آدم، اين آفريده شگفت انگيزت، و ستون حجّتت ، و زبان قدرتت ، و جانشين [تو] در زمينت، و نخستين كسى كه از سر لطف و رحمتت براى پيامبرى برگزيدى، و نخستين كسى كه براى اظهار خوارى براى تو و عزّت تو ، در حَرَمت ، موى سرش را تراشيد، و نخستين كسى كه از خاك ، پديد آمد و زبان به يكتايى تو گشود، و نخستين بنده ات كه براى امّتت ايجادش كردى، و نخستين كسى كه از گرفتار آمدن به كيفر تو به تو پناه بُرد ، درود فرست .
و بر فرزندش [محمّد] ، اين برگزيده خالص تو و جستجوگر معرفت تو، و غوّاص امينِ ذات نهان تو ـ با لطف و يارى تو كه ارزانى اش داشتى ـ درود فرست ، و نيز بر پيامبران و فرستادگان و راست باوران و گواهان و درستكارانى كه ميان آن دو [از آدم تا خاتم صلى الله عليه و آله ] بوده اند ، درود فرست .
۳۰۷۳.امام زين العابدين عليه السلامـ در درود فرستادن بر آدم عليه السلام ـ: بار خدايا! آدم ، پديده شگفت آفرينش توست، و نخستين موجود خاكى اى كه به پروردگارى تو اعتراف نمود، و آغازين حجّت تو بر بندگان و آفريدگانت، و نشان دهنده راه پناه بردن به بخشايش تو، و پيماينده راه هاى توبه تو، و وسيله ميان خلق و شناخت تو؛ همو كه از سر لطف و مِهرت بر او، آنچه را كه به واسطه آن از او خشنود گشتى ، به وى تلقين و الهام فرمودى ؛ توبه گرى كه بر نافرمانى از تو پاى نفشرد ؛ نخستين كسى كه با تراشيدن سرش در حرم تو [در پيشگاهت] خوارى نمود ؛ نخستين كسى كه پس از نافرمانى، به وسيله فرمان بردارى ، به دامن بخشايش تو چنگ زد ؛ پدر پيامبرانى كه در راه اجابت تو آزارها ديدند ؛ همو كه بيش از همه ساكنان زمين ، در طاعت تو كوشيد و تلاش كرد. پس تو ـ اى مهرگستر ـ و فرشتگانت و ساكنان آسمان هايت و زمينت ، بر او درود فرستيد، كه او حرمت هاى تو را بزرگ داشت و ما را به راه هاى خشنودى تو ره نمون شد، اى مهربان ترينِ مهربانان! ۱
