۲۵۹۲.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :آيا شما را به دردتان و درمانتان ، راه نمايى نكنم؟ بدانيد كه درد شما ، گناهان است و درمانتان ، آمرزش خواهى.

۲۵۹۳.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :آمرزش خواهى در نمازت را هيچ گاه از ياد مبر ؛ زيرا كه آن، به لطف خداوند، خطاها را پاك مى كند.

۲۵۹۴.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هر كس به شخصى ستم كند و [براى جلب رضايت او] به او دسترس نداشته باشد، از خدا برايش طلب آمرزش كند ؛ زيرا اين ، كفّاره [ستم] اوست.

۲۵۹۵.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هيچ گناه بزرگى با وجود آمرزش خواهى ، بزرگ نيست، و هيچ گناه كوچكى ، با وجود ادامه دادن به آن ، كوچك نيست.

۲۵۹۶.امام باقر عليه السلام :پيامبر خدا و آمرزش خواهى ، دو سنگر مستحكم در برابر آتش براى شما بودند. سنگر بزرگ تر رفت و آمرزش خواهى مانْد . پس آن را فراوان بگوييد؛ زيرا پاك كننده گناهان است. خداوند عز و جل فرموده است : «تا تو در ميان آنانى ، خدا عذابشان نمى كند، و تا زمانى كه آمرزش بخواهند، خداوند عذاب كننده ايشان نباشد» .

۲۵۹۷.امام على عليه السلام :آمرزش خواهى، داروى گناهان است.

۲۵۹۲.عنه صلى الله عليه و آله :ألا أدُلُّكُم عَلى دائِكُم ودَوائِكُم ، ألا إنَّ داءَكُمُ الذُّنوبُ ، ودَواءَكُمُ الاِستِغفارُ . ^۱

۲۵۹۳.عنه صلى الله عليه و آله :لا تَنسَيَنَّ الاِستِغفارَ في صَلاتِكَ ؛ فَإِنَّها مَمحاةٌ لِلخَطايا بِرَحمَةِ اللّهِ . ^۲

۲۵۹۴.عنه صلى الله عليه و آله :مَن ظَلَمَ أحَدا فَفاتَهُ ، فَليَستَغفِرِ اللّهَ لَهُ فَإِنَّهُ كَفّارَةٌ لَهُ . ^۳

۲۵۹۵.عنه صلى الله عليه و آله :ما كَبيرَةٌ بِكَبيرَةٍ مَعَ الاِستِغفارِ ، ولا صَغيرَةٌ بِصَغيرَةٍ مَعَ الإِصرارِ . ^۴

۲۵۹۶.الإمام الباقر عليه السلام :كانَ رَسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله وَالاِستِغفارُ لَكُم حِصنَينِ حَصينَينِ مِنَ العَذابِ ، فَمَضى أكبَرُ الحِصنَينِ وبَقِيَ الاِستِغفارُ ، فَأَكثِروا مِنهُ ؛ فَإِنَّهُ مَمحاةٌ لِلذُّنوبِ ، قالَ اللّهُ عز و جل : «وَمَا كَانَ اللَّهُ لِيُعَذِّبَهُمْ وَأَنتَ فِيهِمْ وَمَا كَانَ اللَّهُ مُعَذِّبَهُمْ وَهُمْ يَسْتَغْفِرُونَ»^۵ . ^۶

۲۵۹۷.الإمام عليّ عليه السلام :الاِستِغفارُ دَواءُ الذُّنوبِ . ^۷