۲۶۱۲.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :خداوند دو امان براى امّتم بر من نازل كرد: «تا تو در ميان ايشان هستى ، خداوندْ عذابشان نمى كند، و تا زمانى كه آمرزش مى طلبند ، خداوند عذاب كننده ايشان نخواهد بود» . پس، هر گاه من رفتم ، آمرزش خواهى را تا روز قيامت ، در ميانشان بر جاى مى گذارم.
۲۶۱۳.امام على عليه السلام :اگر مردم ، زمانى كه نافرمانى [خدا] كردند ، توبه مى نمودند و آمرزش مى طلبيدند ، عذاب نمى شدند و هلاك نمى گشتند.
۲۶۱۴.امام على عليه السلام :در زمين ، دو مايه ايمنى از عذاب خدا وجود داشت كه يكى از آن دو بُرده شد . پس آن ديگرى را دريابيد و بدان ، چنگ زنيد. آن مايه ايمنى كه بُرده شد ، پيامبر خدا بود، و آن مايه ايمنىِ باقى مانده ، آمرزش خواهى است. خداوند متعال فرموده است: «تا تو در ميان ايشان هستى ، خداوندْ عذابشان نمى كند، و تا زمانى كه آمرزش مى طلبند ، خداوندْ عذاب كننده ايشان نخواهد بود».
۲۶۱۵.امام على عليه السلام :چهار چيز است كه به سود آدمى است ، نه به زيان او: ايمان، و سپاس گزارى؛ زيرا خداوند متعال فرموده است: «اگر سپاس بگزاريد و ايمان آوريد ، خدا مى خواهد با عذاب شما چه كند؟» ؛ [سوم، ]آمرزش خواهى؛ زيرا فرموده است: «و تا تو در ميان ايشان هستى ، خداوندْ عذابشان نمى كند ، و تا زمانى كه آمرزش بخواهند ، خداوندْ عذاب كننده ايشان نخواهد بود» ؛ و [چهارم ]دعا؛ زيرا فرموده: «بگو: اگر دعاى شما نباشد ، پروردگارم هيچ اعتنايى به شما نمى كند» .
۲۶۱۶.امام صادق عليه السلام :هيچ مالى در خشكى و دريا از بين نرفت ، مگر به سبب نپرداختن زكات . پس، اموال خود را با پرداخت زكات ، نگه داريد، و بيمارانتان را با دادن صدقه ، درمان كنيد، و بلاهاى سخت را با آمرزش خواهى ، از خود دور نماييد.
