درآمد

واژه شناسى «استغفار»

واژه «استغفار» ، مصدر است از مادّه «غفر» . اصل اين مادّه ، به معناى «پوشاندن» و «پوشيده داشتن» است ؛ ليكن گاه توسّعا در معانى نزديك و متناسب با آن نيز به كار مى رود . بنا بر اين ، «استغفار» به معناى درخواست پوشش است .
ابن فارس در اين باره مى گويد :
مادّه «غفر» ، اغلب به معناى پوشش است ، به استثناى مواردى كه ذكر مى شود . پس «غفر» ، يعنى پوشاندن . غفران و غفر به يك معنا هستند .
گفته مى شود : «غفر اللّه ذنبه (خدا گناهش را بپوشاند)» . غفر و غفران ومغفرة ، مصدر هستند ... مِغفَر ، يعنى : كلاهْ خود . ^۱
همچنين ابن منظور مى گويد :
غفر در اصل ، به معناى پوشيدن و سرپوش نهادن است . «غفر اللّه ذنوبه» ، يعنى : خداوند ، گناهانش را پوشاند و او را رسواى عام نكرد ... به هر