۸۵۷۱.الإمامُ الصّادقُ عليه السلام :لَيسَ السَّخِيُّ المُبَذِّرَ الذي يُنفِقُ مالَهُ في غَيرِ حَقِّهِ ، و لكنَّهُ الذي يُؤَدِّي إلى اللّهِ عزّ و جلّ ما فَرَضَ علَيهِ في مالِهِ مِنَ الزَّكاةِ و غَيرِها . ^۱

۸۵۷۲.عنه عليه السلامـ لَمّا سُئلَ عن حَدِّ السَّخاءِ ـ: تُخرِجُ مِن مالِكَ الحَقَّ الذي أوجَبَهُ اللّهُ علَيكَ ، فَتَضَعُهُ في مَوضِعِهِ . ^۲

۸۵۷۳.عنه عليه السلام :السَّخِيُّ الكريمُ الذي يُنفِقُ مالَهُ في حَقٍّ . ^۳

۸۵۷۴.عنه عليه السلام :السَّخاءُ أن تَسخُوَ نَفسُ العَبدِ عن الحَرامِ أن تَطلُبَهُ ، فإذا ظَفِرَ بالحلالِ طابَت نَفسُهُ أن يُنفِقَهُ في طاعَةِ اللّهِ عزّ و جلّ . ^۴

۸۵۷۵.عنه عليه السلام :السَّخاءُ ما كانَ ابتِداءً ، فَأمّا ما كانَ مِن مَسألَةٍ فَحَياءٌ و تَذَمُّمٌ . ^۵

۸۵۷۶.عنه عليه السلام :المُؤمنُ لَهُ قُوَّةٌ في دِينٍ ......... و سَخاءٌ في حَقٍّ . ^۶

۸۵۷۷.الإمامُ العسكريُّ عليه السلام :إنّ للسَّخاءِ مِقدارا فإنْ زادَ علَيهِ فهُو سَرَفٌ . ^۷

(انظر) الصدقة : باب 2208.

۸۵۷۱.امام صادق عليه السلام :انسان بخشنده، آن ولخرجى نيست كه اموال خود را نابجا حيف و ميل كند ، بلكه بخشنده، كسى است كه زكات و ديگر حقوق مالى را كه خداوند عزّ و جلّ بر او واجب كرده است، بپردازد .

۸۵۷۲.امام صادق عليه السلامـ در پاسخ به سؤال از حد و مرز بخشندگى ـفرمود : حقوقى را كه خداوند بر اموال تو واجب كرده است ، خارج كنى و آن را در جاى خودش قرار دهى .

۸۵۷۳.امام صادق عليه السلام :سخاوتمندِ كريم كسى است كه اموال خود را به حق خرج كند .

۸۵۷۴.امام صادق عليه السلام :بخشندگى آن است كه نفْس بنده از طلب حرام صرف نظر كند و هرگاه به مال حلالى دست يافت ، با رضايت خاطر آن را در راه طاعت خداوند عزّ و جلّ خرج كند .

۸۵۷۵.امام صادق عليه السلام :بخشندگى آن است كه بى خواهش كسى صورت گيرد ؛ اما آن بخشندگى كه در مقابل درخواست انجام گيرد ، ناشى از شرمندگى و براى فرار از نكوهش است .

۸۵۷۶.امام صادق عليه السلام :مؤمن در دين نيرومند است . . . و سخاوتش به جا و به حق .

۸۵۷۷.امام عسكرى عليه السلام :بخشندگى اندازه اى دارد كه اگر از آن فراتر رود اسراف است .