1784

ما يَنبَغِي السُّرورُ بهِ

۸۶۳۵.الإمامُ عليٌّ عليه السلامـ لِعَبدِ اللّهِ بنِ عبّاسٍ رحمةُ اللّهِ علَيهِ و كانَ يقولُ : ما انتَفَعتُ بكلامٍ بَعدَ كلامِ رسولِ اللّهِ صلى الله عليه و آله كانتِفاعِي بهذا الكلامِ ـ: أمّا بَعدُ، فإنَّ المَرءَ قد يَسُرُّهُ دَرْكُ ما لَم يَكُن لِيَفُوتَهُ ، و يَسُوؤهُ فَوتُ ما لَم يَكُن لِيُدرِكَهُ ، فَليَكُن سُرُورُكَ بما نِلتَ مِن آخِرَتِكَ ، و ليَكُنْ أسَفُكَ على ما فاتَكَ مِنها. ^۱

۸۶۳۶.عنه عليه السلام :أكثِر سُرُورَكَ على ما قَدَّمتَ مِنَ الخَيرِ ، و حُزنَكَ على ما فاتَ مِنهُ. ^۲

۸۶۳۷.عنه عليه السلام :سُرورُ المؤمنِ بطاعَةِ رَبِّهِ ، و حُزنُهُ على ذَنبِهِ. ^۳

1785

عَوامِلُ السُّرورِ

۸۶۳۸.الإمامُ عليٌّ عليه السلام :لا يُستَعانُ على السُّرورِ إلاّ باللِّينِ. ^۴

۸۶۳۹.عنه عليه السلام :أصلُ العَقلِ القُدرَةُ ، و ثَمَرَتُها السُّرورُ. ^۵

(انظر) الدهر : باب 1277.

1784

آنچه سزاوار شادمانى است

۸۶۳۵.امام على عليه السلامـ به عبد اللّه بن عباس رحمه الله كه پس از شنيدن كلام ايشان ، مى گفت : با هيچ گفتارى پس از گفته رسول خدا، چنين بهره مند نشدم ـفرمود : اما بعد ، آدمى را گاه به دست آوردن چيزى شاد مى كند كه در هر حال به آن مى رسيد و چيزى اندوهگين مى كند كه هرگز به آن نمى رسيد . پس ، شادى تو در جايى باشد كه به امرى از امور آخرتت دست يابى و اندوهت آن جا باشد كه امرى از امور آخرت را از دست دهى .

۸۶۳۶.امام على عليه السلام :شادى تو بيشتر به خاطر كار خيرى باشد كه انجام داده اى و اندوهت بيشتر براى كار خيرى باشد كه از دست داده اى .

۸۶۳۷.امام على عليه السلام :شادى مؤمن آن گاه است كه پروردگارش را اطاعت كند، و اندوهش آن گاه كه گناه كند .

1785

عوامل شادى

۸۶۳۸.امام على عليه السلام :براى شادى جز از نرمخويى يارى نتوان گرفت .

۸۶۳۹.امام على عليه السلام :ريشه خرد، توانمندى است و ميوه آن شادى .