۸۲۶۷.عنه عليه السلام :المَسألَةُ طَوقُ المَذَلَّةِ تَسلُبُ العَزيزَ عِزَّهُ و الحَسِيبَ حَسَبَهُ . ^۱

۸۲۶۸.عنه عليه السلام :التَّقَرُّبُ إلى اللّهِ تعالى بمَسألَتِهِ، و إلى الناسِ بتَركِها . ^۲

۸۲۶۹.عنه عليه السلام :المَنِيَّةُ و لا الدَّنِيَّةُ ، و التَّقَلُّلُ و لا التَّوَسُّلُ . ^۳

۸۲۷۰.عنه عليه السلام :شِيعَتِي مَن لَم يَهِرَّ هَريرَ الكَلبِ ، و لَم يَطمَع طَمَعَ الغُرابِ ، و لَم يَسألِ الناسَ و لَو ماتَ جُوعا. ^۴

۸۲۷۱.الإمامُ زينُ العابدينَ عليه السلام :طَلَبُ الحَوائجِ إلى الناسِ مَذَلَّةٌ للحياةِ ، و مَذهَبَةٌ للحَياءِ ، و استِخفافٌ بِالوَقارِ ، و هُو الفَقرُ الحاضِرُ ، و قِلَّةُ طَلَبِ الحوائجِ مِنَ الناسِ هُو الغِنى الحاضِرُ . ^۵

۸۲۷۲.الإمامُ الباقرُ عليه السلام :طَلَبُ الحَوائجِ إلى الناسِ استِلابٌ لِلعِزَّةِ و مَذْهَبَةٌ لِلحَياءِ ، واليَأسُ مِمّا في أيدِي الناسِ عِزُّ المُؤمنينَ ، و الطَّمَعُ هُو الفَقرُ الحاضِرُ . ^۶

۸۲۶۷.امام على عليه السلام :درخواست كردن ، طوق خوارى است كه عزّت را از عزيز سلب مى كند و بزرگى را از بزرگ زاده .

۸۲۶۸.امام على عليه السلام :مقرّب شدن نزد خداوند متعال با درخواست كردن از اوست و مقرّب شدن نزد مردم ، با ترك درخواست از آنان .

۸۲۶۹.امام على عليه السلام :مرگ ، آرى و ذلّت و پستى ، هرگز ؛ كم داشتن آرى ، و دست دراز كردن سوى اين و آن ، هرگز .

۸۲۷۰.امام على عليه السلام :شيعه من كسى است كه چون سگ زوزه نمى كشد و مانند كلاغ طمع نمى ورزد و اگر از گرسنگى بميرد، دست گدايى به سوى مردم دراز نمى كند.

۸۲۷۱.امام زين العابدين عليه السلام :نياز خواهى از مردم ، مايه خوارى در زندگى و از بين رفتن حياست و از وقار آدمى مى كاهد و آن، فقر نقد است، و كمتر دست نياز دراز كردن به سوى مردم ، توانگرى نقد است .

۸۲۷۲.امام باقر عليه السلام :دست نياز به سوى مردم دراز كردن، عزّت را مى گيرد و حيا را مى بَرد، و چشم بركندن از آنچه در دست مردم است ، مايه عزّت مؤمنان است و طمع ، همان فقر نقد است .