(انظر) الذنب : باب 1372.

1972

تَعليمُ الشِّركِ

۹۴۶۵.الإمامُ الصّادقُ عليه السلام :إنَّ بَني اُمَيَّةَ أطلَقُوا لِلنّاسِ تَعليمَ الإيمانِ و لَم يُطلِقُوا تَعليمَ الشِّركِ ؛ لِكَي إذا حَمَلُوهُم علَيهِ لَم يَعرِفُوهُ . ^۱

1973

أدنَى الشِّركِ

۹۴۶۶.الإمامُ الباقرُ عليه السلامـ لَمّا سُئلَ عن أدنَى الشِّركِ ـ: مَن قالَ لِلنَّواةِ : إنَّها حَصاةٌ ، و لِلحَصاةِ : إنّها نَواةٌ ، ثُمّ دانَ بهِ . ^۲

۹۴۶۷.الإمامُ الصّادقُ عليه السلامـ لمّا سُئل عَن أدنَى الشرك ـ: مَنِ ابتَدَعَ رَأيا فَأحَبَّ علَيهِ أو أبغَضَ علَيهِ . ^۳

۹۴۶۸.الكافي عن عبد اللّه بن يحيى الكاهلي :عنه عليه السلام : لَو أنَّ قَوما عَبَدُوا اللّهَ وَحدَهُ لا شَرِيكَ لَهُ ، و أقامُوا الصلاةَ ، و آتَوا الزَّكاةَ ، و حَجُّوا البيتَ ، و صامُوا شهرَ رَمَضانَ ، ثُمّ قالوا لِشَيءٍ صَنَعَهُ اللّهُ أو صَنَعَهُ النبيُّ صلى الله عليه و آله : أ لا صَنَعَ خلافَ الذي صَنَعَ ؟ ! أو وَجَدُوا ذلكَ في قُلُوبِهِم ، لَكانُوا بذلكَ مُشرِكِينَ ، ثُمّ تلا هذهِ الآيَةَ «فَلا وَ رَبِّكَ لا يُؤْمِنُونَ حَتّى يُحَكِّمُوكَ فِيما شَجَرَ بَيْنَهُم ثمّ لا يَجِدُوا في أَنْفُسِهِمْ حَرَجا مِمّا قَضَيْتَ وَ يُسَلِّمُوا تَسْلِيما» . ^۴ ثُمّ قالَ أبو عبدِ اللّهِ عليه السلام : فَعَلَيكُم بِالتَّسليمِ . ^۵

1972

آموزش دادن شرك

۹۴۶۵.امام صادق عليه السلام :بنى اميّه آموختن ايمان را براى مردم آزاد گذاشتند ، اما شرك شناسى را آزاد نگذاشتند، تا اگر آنان را به شرك بكشانند ، مردم متوجّه نشوند .

1973

كمترين شرك

۹۴۶۶.امام باقر عليه السلامـ در پاسخ به پرسش از كمترين شرك ـفرمود : [كمترين شرك اين است كه] كسى به هسته ميوه بگويد : اين يك ريگ است ، و به ريگ بگويد : اين يك هسته است، و به اين حرف خود هم معتقد و پايبند باشد . ^۶

۹۴۶۷.امام صادق عليه السلامـ نيز در همين باره ـفرمود : كسى كه عقيده اى را بدعت گذارد و به خاطر آن حبّ و بغض ورزد .

۹۴۶۸.الكافيـ به نقل از عبد اللّه بن يحيى الكاهلي ـ: امام صادق عليه السلام فرمود : اگر مردمى خداى يگانه و بى شريك را بپرستند و نماز بخوانند و زكات بپردازند و حج بروند و ماه رمضان را روزه بگيرند، ولى [از روى اعتراض] به عملكرد خداوند يا پيامبر صلى الله عليه و آله بگويند : چرا خلاف آن را عمل نكرد ، يا در دلشان چنين اعتراضى كنند [و به زبان نياورند] ، به سبب آن مشرك شوند . امام آن گاه اين آيه را تلاوت كرد : «نه ، سوگند به پروردگارت كه ايمان نياورده باشند ، مگر آن گاه كه در اختلافات ميان خودشان، تو را داور كنند و از داورى تو احساس دلتنگى نكنند و كاملاً تسليم باشند» . امام صادق عليه السلام سپس فرمود : پس ، تسليم باشيد .