۹۶۱۱.و عنه عليه السلام :
اللّهُ أكرَمَنا بِنَصرِ نَبِيِّه
و بِنا أقامَ دَعائمَ الإسلامِ
و بِنا أعَزَّ نَبِيَّهُ و كِتابَهُ
و أعَزَّنا بِالنَّصرِ و الإقدامِ
في كُلِّ مَعرَكَةٍ تَطِيرُ سُيُوفُنا
فِيها الجَماجِمَ عن قِراعِ الهامِ۱
  ۹۶۱۲.و عنه عليه السلام :
أ بُنَيَّ إنّي واعِظٌ و مُؤَدِّبٌ
فَافهَمْ فأنت العاقِلَ المُتَأدِّبُ
و احفَظْ وصيَّةَ والِدٍ مُتَحَنِّنٍ
يَغذُوكَ بِالآدابِ (كَي) لا تَغْضَبُ
أ بُنَيَّ إنَّ الرِّزقَ مَكفُولٌ بهِ
فَعَلَيكَ بِالإجمالِ فيما تَطلُبُ
أ بُنَيَّ كم صاحَبتُ مِن ذِي غَدرَةٍ
فإذا صَحِبتَ فانظُرَنْ مَن تَصحَبُ
وَ اجعَلْ صَدِيقَكَ مَن إذا أحْبَبتَهُ
حَفِظَ الإخاءَ و كانَ دُونَكَ يَضرِبُ
و احذَرْ ذَوِي المَلَقِ اللِّئامَ فَإنَّهُم
في النائباتِ علَيكَ فِيمَن يَخطِبُ۲
  ۹۶۱۱.امام على عليه السلام :
خداوند با پيروز كردن پيامبرش ما را گرامى داشت/
و ستونهاى اسلام را به وسيله ما برافراشت
پيامبر و كتاب خود را به وسيله ما قدرت داد/
و با پيروزى و دلاورى، ما را ارجمند ساخت
در هر پيكارى ، اين شمشيرهاى ما بود كه كاسه/
سر دلاوران را به هوا مى پراند .
  ۹۶۱۲.امام على عليه السلام :
پسرم! من اندرزگو و آموزگار ادبم/
و بدان كه تو خردمند ادب آموزى
سفارش پدرى دلسوز را آويزه گوش كن كه/
تو را به آداب، تغذيه مى كند تا خشمگين نشوى
فرزندم! روزى تضمين شده است/
پس براى بدست آوردن آن ميانه رو باش
فرزندم! چه دوستهاى خائنى كه داشته اى/
پس بنگر كه با كه دوستى مى كنى
دوست مورد علاقه ات را كسى انتخاب كن كه اگر دوستش بدارى/
پيوند برادرى را نگه دارد و در برابر ديگران از تو حمايت كند
از مردمان چاپلوس و فرومايه حذر كن كه آنان/
در هنگام گرفتاريها هيزم كشِ معركه اند .