۸۸۰۳.عنه عليه السلام :أمّا مُرُوَّةُ السَّفَرِ فَبَذلُ الزادِ ، و المِزاحُ في غَيرِ ما يُسخِطُ اللّهَ ، و قِلّةُ الخِلافِ على مَن تَصحَبُهُ، و تَركُ الرِّوايَةِ علَيهِم إذا أنتَ فارَقتَهُم . ^۱

1815

السَّفَرُ المَنهِيُّ عَنهُ

۸۸۰۴.الإمامُ عليٌّ عليه السلام :لا يَخرُجِ الرَّجُلُ في سَفَرٍ يَخافُ فيهِ على دِينِهِ و صَلاتِهِ . ^۲

۸۸۰۵.الإمامُ الصّادقُ عليه السلامـ لَمّا سَألَهُ محمّدُ بنُ مسلمٍ عنِ الرَّجُلِ يُجنِبُ في السَّفَرِ ، فلا يَجِدُ إلاّ الثَّلجَ أو ماءً جامدا ـ: هُو بِمَنزِلَةِ الضَّرُورةِ ، و لا أرى أن يَعُودَ إلى هذِهِ الأرضِ التي تُوبِقُ دِينَهُ . ^۳

1816

التَّنَزُّهُ

۸۸۰۶.الإمامُ الصّادقُ عليه السلامـ لَمّا دَخَلَ علَيهِ عمرُو بنُ حُرَيثٍ و هُو في مَنزِلِ أخيهِ عبدِ اللّهِ بنِ محمّدٍ فقالَ لَهُ : جُعِلتُ فِداكَ ، ما حَوَّلَكَ إلى هذا المَنزِلِ ؟ ـ: طَلَبُ النُّزهَةِ . ^۴

۸۸۰۳.امام صادق عليه السلام :جوانمردى در سفر عبارت است از : بخشيدن از ره توشه ، شوخى كردن به گونه اى كه خشم خدا را همراه نداشته باشد، كمتر ناسازگارى كردن با همسفران، و ترك بدگويى از همراهان بعد از جدا شدن از آنان .

1815

سفرهاى نهى شده

۸۸۰۴.امام على عليه السلام :انسان نبايد به سفرى رود كه مى ترسد در آن به دين و نمازش لطمه اى وارد آيد .

۸۸۰۵.امام صادق عليه السلامـ در پاسخ به محمّد به مسلم كه حكم مردى را پرسيد كه در سفر جنب مى شود و [براى غسل كردن ]چيزى جز برف يا يخ نمى يابد ـفرمود : در اين جا موضوع ضرورت در ميان است . او نبايد بار ديگر به چنين جايى كه به دين او لطمه مى زند سفر كند .

1816

گردش

۸۸۰۶.امام صادق عليه السلامـ آنگاه كه ايشان در منزلِ (تفريحگاه) برادر خود عبد اللّه بن محمّد تشريف داشت و عمرو بن حريث نزد امام عليه السلام آمد و عرض كرد: فدايت شوم! چه شده كه به اين جا آمده ايد؟ ـفرمود : براى گردش و هوا خورى .