۸۵۲۸.عنه صلى الله عليه و آله :إنّ المُستَهزِئينَ يُفتَحُ لأحَدِهِم بابُ الجَنَّةِ ، فيُقالُ : هَلُمَّ : فَيَجِيءُ بِكَرْبِهِ و غَمِّهِ ، فإذا جاءَ اُغلِقَ دُونَهُ ، ثُمّ يُفتَحُ لَهُ بابٌ آخَرُ ......... فما يَزالُ كذلكَ حتّى أنَّ الرَّجُلَ لَيُفتَحُ لَهُ البابُ فيقالُ لَهُ: هَلُمَّ هَلُمَّ ، فما يَأتِيهِ . ^۱

۸۵۲۹.الإمامُ الباقرُ عليه السلامـ في قولِهِ تعالى :«و إذا لَقُوا الذينَ آمَنُوا ......... »ـ: إنّهُم كُهّانُهُم قالوا إنّا مَعَكُم أي عَلى دِينِكُم «إِنّما نَحْنُ مُسْتَهْزِؤونَ» أي نَستَهزِئُ بِأصحابِ محمّدٍ صلى الله عليه و آله و نَسخَرُ بهِم في قَولِنا: آمَنّا ! ^۲

۸۵۳۰.الإمامُ الصّادقُ عليه السلام :لا يَطمَعَنَّ المُستَهزِئُ بالناسِ في صِدقِ المَوَدَّةِ . ^۳

۸۵۲۸.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :دَرِ بهشت به روى يكى از مسخره كنندگان باز مى گردد و به او گفته مى شود : بيا .او با غم و اندوه جلو مى رود و چون نزديك شد ، در به رويش بسته مى شود . سپس در ديگرى به رويش گشوده مى گردد ......... اين كار مرتّبا تكرار مى شود تا جايى كه در به رويش باز مى گردد و گفته مى شود : بيا ، بيا ؛ اما او ديگر جلو نمى رود .

۸۵۲۹.امام باقر عليه السلامـ درباره آيه «و چون با مؤمنان رو برو شوند . . .» ـفرمود : كاهنان آنها وقتى با مؤمنان روبرو مى شدند، مى گفتند : ما با شما هستيم؛ يعنى، دين شما را داريم . «ما مسخره كننده ايم و بس» يعنى، ما با گفتن جمله «ايمان آورديم» اصحاب محمّد صلى الله عليه و آله را مسخره مى كنيم .

۸۵۳۰.امام صادق عليه السلام :كسى كه مردم را مسخره مى كند ، نبايد به دوستى خالصانه آنها چشم اميد بندد .