۰.5800.الإمامُ عليٌّ عليه السلام : مَنِ استأذَنَ عَلَى اللّه ِ أذِنَ لَهُ . ^۱

۰.5801.عنه عليه السلام : مَن قَرَعَ بابَ اللّه ِ سبحانَهُ فُتِحَ لَهُ . ^۲

۰.5802.الإمامُ الحسنُ عليه السلام : ما فَتَحَ اللّه ُ عزّ و جلّ على أحدٍ بابَ مسألةٍ فَخَزنَ عَنهُ بابَ الإجابةِ . ^۳

۰.5803.الإمامُ الصّادقُ عليه السلام : الدُّعاءُ . ^۴

۰.5804.عنه عليه السلام : الدُّعاءُ كَهفُ الإجابَةِ كما أنّ السَّحابَ كَهفُ المَطَرِ . ^۵

۰.5805.عنه عليه السلام : لَيسَ مِن بابٍ يُقرَعُ إلاّ يُوشِكُ أنْ يُفتَحَ لِصاحِبِهِ . ^۶

۰.5806.عنه عليه السلام : أكثِرْ مِن الدُّعاءِ ، فإنّهُ مفتاحُ كلِّ رحمةٍ ، و نجاحُ كلِّ حاجةٍ ، و لا يُنالُ ما عِندَ اللّه ِ إلاّ بالدُّعاءِ ، و ليسَ بابٌ يَكثُرُ قَرعُهُ إلاّ يُوشِكُ أنْ يُفتَحَ لِصاحِبِهِ . ^۷

۰.5807.قرب الإسناد عن البَزَنطيِّ : قلتُ للرِّضا عليه السلام : جُعِلتُ فداكَ ، إنّي قد سألتُ اللّه َ تباركَ و تعالى حاجةً منذُ كذا و كذا سنةً و قد دَخَلَ قلبي مِن إبطائها شيءٌ ... فقال لي : أخبِرْني عنكَ لو أنّي قلتُ قولاً كُنتَ تَثِقُ بِهِ مِنّي ؟ قلتُ : جعلتُ فداكَ ، و إذا لم أثِقْ بقَولِكَ فَبِمَن أثِقُ ؟ ! ... قالَ : فكُنْ باللّه ِ أوثَقَ ، فإنَّك عَلى مَوعِدٍ مِن اللّه ِ ، أ ليسَ اللّه ُ تباركَ و تعالى يقولُ: «و إذا سَأَلَكَ عبادِي عَنِّي فَإنِّي قَرِيبٌ اُجيبُ دَعْوَةَ الدَّاعِ إذا دَعانِ فَلْيَستَجيبُوا لِي وَ لْيُؤمِنوا بِي لَعَلَّهُم يَرْشُدُونَ»^۸ . ^۹

۰.5800.امام على عليه السلام : هر كه از خدا [ براى سخن گفتن با او] اجازه بخواهد، خداوند به او اجازه دهد .

۰.5801.امام على عليه السلام : هر كه درِ [رحمت] خداى سبحان را بكوبد، آن در به رويش باز شود .

۰.5802.امام حسن عليه السلام : خداوند عزّ و جلّ باب مسئلت (دعا) را به روى هيچ كس نگشود، كه باب اجابت را به روى او بسته باشد .

۰.5803.امام صادق عليه السلام فرمود : آن رحمت، دعاست .

۰.5804.امام صادق عليه السلام : دعا، مخزن اجابت است ، همچنان كه ابر مخزن باران است .

۰.5805.امام صادق عليه السلام : هيچ درى نيست كه كوبيده شود ، مگر آن كه به زودى به روى كوبنده باز گردد .

۰.5806.امام صادق عليه السلام : بسيار دعا كن ؛ زيرا دعا كليد هر رحمتى است و مايه روا شدن هر حاجتى و آنچه نزد خداست جز با دعا به دست نمى آيد . هيچ درى نيست كه بسيار كوبيده شود، مگر آن كه به زودى به روى كوبنده در باز گردد .

۰.5807.قرب الإسناد : به حضرت رضا عليه السلام عرض كردم : فدايت شوم ، من چند سال است كه از خدا حاجتى مى خواهم و از تأخير در اجابتش در دلم شبهه اى پديد آمده است . . . حضرت به من فرمود : بگو بدانم اگر من سخنى به تو بگويم، آيا به آن اعتماد مى كنى؟ عرض كردم : فدايت شوم ، اگر به سخن شما اعتماد نكنم، به [سخن] چه كسى اعتماد كنم؟! . . . حضرت فرمود : پس ، به خدا بيشتر اعتماد داشته باش ؛ زيرا خداوند به تو [به اجابت] وعده داده است . مگر نه اين كه خداى تبارك و تعالى مى فرمايد : «هرگاه بندگانم درباره من از تو پرسند ، بگو كه من نزديكم و به نداى كسى كه مرا بخواند پاسخ مى دهم. پس ، بايد به نداى من پاسخ دهند و به من ايمان آورند تا راه راست يابند»؟