۰.12004.عنه عليه السلام : عَجِبتُ لِمَن يَرى أنَّهُ يَنقُصُ كُلَّ يَومٍ في نَفسِهِ و عُمرِهِ و هُوَ لا يَتَأهَّبُ لِلمَوتِ ! ^۱

۰.12005.عنه عليه السلام : عَجِبتُ لِمَن عَرَفَ سُوءَ عَواقِبِ اللَّذّاتِ كَيفَ لا يَعِفُّ ! ^۲

۰.12006.عنه عليه السلام : عَجِبتُ لِمَن عَلِمَ شِدَّةَ انتِقامِ اللّه ِ مِنهُ و هُوَ مُقيمٌ عَلَى الإصرارِ ! ^۳

۰.12007.عنه عليه السلام : عَجِبتُ لِمَن يَتَصدّى لإِصلاحِ الناسِ و نَفسُهُ أشَدُّ شَيءٍ فَسادا، فلا يُصلِحُها و يَتَعاطى إصلاحَ غَيرِهِ ! ^۴

۰.12008.عنه عليه السلام : عَجِبتُ لِمَن عَرَفَ دَواءَ دَائهِ فلا يَطلُبُهُ، و إن وَجَدَهُ لَم يَتَداوَ بِهِ ! ^۵

۰.12009.عنه عليه السلام : عَجِبتُ لِمَن لا يَملِكُ أجَلَهُ كَيفَ يُطيلُ أمَلَهُ ! ^۶

۰.12010.عنه عليه السلام : عَجِبتُ لِمَن يُقالُ : إنَّ فيهِ الشَّرَّ الّذي يَعلَمُ أنَّهُ فيهِ كَيفَ يَسخَطُ ! ^۷

۰.12011.عنه عليه السلام : عَجِبتُ لِمَن يُوصَفُ بِالخَيرِ الَّذي يَعلَمُ أنَّهُ لَيسَ فيهِ كَيفَ يَرضى ! ^۸

۰.12004.امام على عليه السلام : در شگفتم از كسى كه مى بيند هر روز از جانش و عمرش كاسته مى شود و با اين حال براى مرگ آماده نمى گردد!

۰.12005.امام على عليه السلام : در شگفتم از كسى كه فرجام ناگوار خوش گذرانيها را مى داند، چگونه [از آنها ]خوددارى نمى ورزد!

۰.12006.امام على عليه السلام : در شگفتم از كسى كه مى داند خداوند به سختى از او انتقام خواهد گرفت و با اين حال [بر نافرمانى ]پاى مى فشرد!

۰.12007.امام على عليه السلام : در شگفتم از كسى كه به اصلاح مردم دست مى زند در حالى كه خود از همه فاسدتر است و خويشتن را اصلاح نمى كند و به كار اصلاح ديگران مى پردازد!

۰.12008.امام على عليه السلام : در شگفتم از كسى كه داروى درد خود را مى شناسد و آن را نمى جويد و اگر هم بيابدش، خود را با آن درمان نمى كند!

۰.12009.امام على عليه السلام : در شگفتم از كسى كه اختياردار اجل خود نيست، چگونه آرزويش را دراز مى كند!

۰.12010.امام على عليه السلام : در شگفتم از كسى كه گفته مى شود در او بدى وجود دارد و خودش مى داند كه آن بدى در او هست، چگونه [از شنيدن اين سخن ]ناراحت مى شود!

۰.12011.امام على عليه السلام : در شگفتم از كسى كه خوبيى را به او نسبت مى دهند و خودش مى داند كه آن خوبى را ندارد، چگونه خوشحال مى شود!