بامداد - صفحه 140

۰.10168.عنه عليه السلام : يُمسِي و هَمُّهُ الشُّكرُ ، و يُصبِحُ و هَمُّهُ الذِّكرُ ، يَبِيتُ حَذِرا و يُصبِحُ فَرِحا ، حَذِرا لِما حُذِّرَ مِنَ الغَفلَةِ ، و فَرِحا بما أصابَ مِنَ الفَضلِ و الرَّحمَةِ . ۱

۰.10169.عنه عليه السلام : إنَّ المؤمنَ لا يُصبِحُ إلاّ خائفا و إن كانَ مُحسِنا ، و لا يُمسِي إلاّ خائفا و إن كانَ مُحسِنا ؛ لأنَّهُ بينَ أمرَينِ : بينَ وَقتٍ قد مَضى لا يَدرِي مَا اللّه ُ صانِعٌ بهِ ، و بينَ أجَلٍ قدِ اقتَرَبَ لا يَدرِي ما يُصِيبُهُ مِنَ الهَلَكاتِ . ۲

۰.10170.عنه عليه السلام : اِعلَمُوا ـ عِبادَ اللّه ِ ـ أنَّ المؤمنَ لا يُصبِحُ و لا يُمسِي إلاّ و نَفسُهُ ظَنُونٌ عِندَهُ ، فلا يَزالُ زارِيا علَيها و مُستَزِيدا لَها . ۳

2135

الدُّعاءُ عِندَ الصَّباحِ

۰.10171.الإمامُ عليٌّ عليه السلام : الحَمدُ للّه ِِ الذي لَم يُصبِحْ بي مَيِّتا ، و لا سَقِيما ، و لا مَضروبا على عُرُوقي بِسُوءٍ ، و لا مَأخوذا بِأسوَإِ عَمَلِي ، و لا مَقطوعا دابِرِي ، و لا مُرتَدّا عن دِينِي ، و لا مُنكِرا لِرَبِّي ، و لا مُستَوحِشا مِن إيمانِي ، و لا مُلتَبِسا عَقلِي . ۴

۰.10168.امام على عليه السلام فرمود : شب را مى آغازد در حالى كه همّ او شكرگزارى حق است و روز را آغاز مى كند در حالى كه همّ و غمش ياد خداست . شب را با ترس مى گذراند و روز را با شادمانى ؛ ترس از غفلت خويش كه از آن برحذر داشته شده است و شادمانى به سبب فضل و رحمت خدا كه شامل حال او شده است .

۰.10169.امام على عليه السلام : مؤمن صبح خود را نمى آغازد ، مگر آن كه ترسان است هرچند نيكوكار باشد و شب خود را آغاز نمى كند مگر اين كه بيمناك است گر چه كارهاى نيك كرده باشد ؛ زيرا او ميان دو امر قرار دارد : زمانى كه گذشته است و نمى داند خدا با او چه مى كند، و اجلى كه نزديك است و نمى داند چه مسائل مهلكى دامن او را خواهد گرفت .

۰.10170.امام على عليه السلام : بدانيد ـ اى بندگان خدا! ـ كه مؤمن شب را به روز و روز را به شب نمى رساند مگر آن كه به نفْس خود بدگمان است . از اين رو ، پيوسته بر آن خُرده مى گيرد و عملِ بيشتر از او مى طلبد .

2135

دعاى بامدادان

۰.10171.امام على عليه السلام مى گفت : ستايش خدايى را كه شبم را به صبح رسانده در حالى كه نه مُرده ام و نه بيمارم و نه رگهايم دچار آفت و بدى است و نه گرفتار كيفر بدترين اعمال خويشم ، و نه بى فرزندم و نه از دين برگشته و نه منكر پروردگارم و نه گريزان از ايمان و نه عقلم آشفته است .

1.. نهج البلاغة : الخطبة ۱۹۳ .

2.الأمالي للطوسي : ۲۰۸/۳۵۷ .

3.نهج البلاغة : الخطبة ۱۷۶ .

4.نهج البلاغة : الخطبة ۲۱۵ ، انظر تمام الدعاء .

صفحه از 141