۰.14320.عنه عليه السلام : مَن أفنى عُمرَهُ في غَيرِ ما يُنجيهِ فقَد أضاعَ مَطلَبَهُ . ^۱

۰.14321.عنه عليه السلام : أيُّها النّاسُ ! الآنَ الآنَ مِن قَبلِ النَّدَمِ ، و مِن قَبلِ «أن تَقولَ نَفسٌ يا حَسرَتى عَلى ما فَرَّطتُ في جَنبِ اللّه ِ»^۲ ! ^۳

۰.14322.عنه عليه السلام : أيُّها النّاسُ ! الآنَ الآنَ ما دامَ الوَثاقُ مُطلَقا ، و السِّراجُ مُنيرا ، و بابُ التَّوبَةِ مَفتوحا، مِن قَبلِ أن يَجِفَّ القَلَمُ و تُطوَى الصُّحُفُ . ^۴

۰.14323.عنه عليه السلام : رَحِمَ اللّه ُ امرَأً عَلِمَ أنَّ نَفَسَهُ خُطاهُ إلى أجَلِهِ ، فبادَرَ عَمَلَهُ و قَصَّرَ أمَلَهُ . ^۵

۰.14324.عنه عليه السلام : اِعمَلْ لِكُلِّ يَومٍ بِما فيهِ تَرشُدُ . ^۶

۰.14320.امام على عليه السلام : هر كه عمر خود را در راه چيزى جز آنچه او را نجات مى دهد صرف كند، مطلوب خود را از دست داده است.

۰.14321.امام على عليه السلام : اى مردم! اينك، اينك زمان را دريابيد، پيش از آن كه پشيمان شويد و پيش از آن كه هر كسى بگويد: اى دريغا! كه در كار خدا كوتاهى كردم.

۰.14322.امام على عليه السلام : اى مردم! اينك، اينك، تا كه بندها باز است و چراغْ فروزان و در توبه باز؛ پيش از آن كه قلم از نوشتن اعمال باز ايستد و دفتر اعمال بسته شود.

۰.14323.امام على عليه السلام : رحمت خدا بر آن كس كه دانست نفسهايش گامهايى است كه به سوى مرگ بر مى دارد. پس، به عمل شتافت و آرزو را كوتاه كرد.

۰.14324.امام على عليه السلام : بايد براى هر روزى كارى كنى كه رشد و صلاح تو در آن است.