ساير فرق است و در تهران ، به سال ۱۳۰۲ به چاپ رسيده است . ^۱
۱۵ . ناسخ التفاسير وناصر النحارير : كلمات قرآنى را به ترتيب حروف الفبا تفسير كرده و در آن ، از بيست تفسير علماى شيعه استفاده كرده و از علماى اهل سنّت ، نقل نمى كند و در حدود هشتاد هزار سطر است . ^۲

تاريخ فوت و محل دفن وى

صدر الاسلام ، پس از ساليان درازى كه در نجف اشرف سكونت داشت ؛ بنا به شهادت مصادر ، به سال ۱۳۲۲ق به زادگاه خويش همدان مراجعت كرد و در آن شهر به وظايف خود مشغول شد .
نكته قابل توجه آن كه تمام مصادر ، تاريخ مراجعه وى به همدان را سال ۱۳۲۲ نوشته اند ؛ ولى از اجازات وى چنين معلوم مى شود كه تا سال ۱۳۲۳ در نجف اشرف بوده و در اين سال به شهر خود بازگشته است . حتى مرحوم ميرزا حسين تهرانى در اجازه اش ، به مراجعت وى اشاره كرده كه چون عازم بازگشت به وطنش بوده ، اين اجازه براى او صادر شده است .
سرانجام ، وى در سال ۱۳۲۵ در زادگاهش ديده از جهان فرو بست و بنا به وصيّتش جسد او را به نجف اشرف برده ، در آن مكان مقدس ـ چنان كه خود در اكثر كتبش براى دفن در آن مكان شريف ، دعا نموده است ـ به خاك سپردند .
همه كتب تراجم ، فوت وى را در همدان و به سال ۱۳۲۵ نوشته اند . مرحوم شيخ آقا بزرگ تهرانى نيز در نقباء البشر و در مجلدات مختلف