3847

الغَفلَةُ عَنِ النِّعَمِ

۰.20410.رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله : نِعمَتانِ مَفتونٌ فيهِما كَثيرٌ مِن النّاسِ : الفَراغُ و الصِّحَّةُ . ^۱

۰.20411.عنه صلى الله عليه و آله : الصِّحَّةُ و الفَراغُ نِعمَتانِ مَكفُورَتانِ . ^۲

۰.20412.عنه صلى الله عليه و آله : نِعمَتانِ مَكفورَتانِ : الأمنُ و العافِيَةُ . ^۳

۰.20413.الإمامُ عليٌّ عليه السلام : مَن كانَ في النِّعمَةِ جَهِلَ قَدرَ البَلِيَّةِ . ^۴

۰.20414.عنه عليه السلام : إنّما يُعرَفُ قَدرُ النِّعَمِ بمُقاساةِ ضِدِّها . ^۵

۰.20415.الإمامُ الحسنُ عليه السلام : تُجهَلُ النِّعَمُ ما أقامَت ، فإذا وَلَّت عُرِفَت . ^۶

۰.20416.الإمامُ الصّادقُ عليه السلام : كَم مِن مُنعَمٍ علَيهِ و هُو لا يَعلَمُ ! ^۷

3847

غفلت از نعمت ها

۰.20410.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : دو نعمت است كه بسيارى از مردم در آنها آزموده مى شوند [يا به سبب آنها به گمراهى و فساد مى افتند] : فراغت و تندرستى.

۰.20411.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : تندرستى و فراغت دو نعمتى هستند كه ناسپاسى مى شوند (كسى قدر آنها را نمى داند).

۰.20412.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : دو نعمت است كه ناديده گرفته مى شود : امنيّت و سلامت.

۰.20413.امام على عليه السلام : كسى كه در نعمت باشد، قدر گرفتارى را نمى داند.

۰.20414.امام على عليه السلام : قدر نعمت ها در قياس با ضدّ آنها شناخته مى شود. ^۸

۰.20415.امام حسن عليه السلام : نعمت ها تا هستند نا شناخته اند و همين كه رفتند [قدرشان ]شناخته مى شوند.

۰.20416.امام صادق عليه السلام : بسا كسى كه نعمتى به او ارزانى شده است و خودش نمى داند.