كتاب الدّعاء
سيّد اسماعيل عمادى حائرى مازندرانى(م1350ق)
معرفى: سيّد محمد عمادى حائرى
درآمد
گردآورى، نگاهداشت و پرداختن به دعا، از ديرباز از دلبستگى هاى عالمان شيعى بوده است. از دوران صفوى بدين سو، نگارش كتب ادعيه فزونى گرفت. سرحلقه اين كتب را مى توان مفتاح الفلاح اثر ارجمند شيخ بهايى (م1030ق) دانست كه خود ترجمه هاى چندى به فارسى دارد ۱ ، از جمله آداب عبّاسى به قلم صدرالدّين تبريزى (م 1050 ق)، كه كهن ترين ترجمه از آن است. ۲ جداى از اينها، كتاب هاى ارزشمندى همانند: خلاصة الأذكار اثر فيض كاشانى (م1090ق)، زاد المعاد اثر علامه محمّدباقر مجلسى (م 1110 ق)، ذريعة النجاح اثر ميرمحمّدصالح خاتون آبادى (م 1116 ق) در دوره صفويه نگاشته شد. ۳
1.براى آگاهى از اين ترجمه ها، ر.ك: فصل نامه علوم حديث، ش ۱۱، بهار ۱۳۷۸، ص ۱۰۹ - ۱۱۲: «ترجمه مفتاح الفلاح و ترجمه آقا جمال خوانسارى»، على صدرايى خويى.
2.براى آگاهى از اين اثر، ر.ك: معرّفى نگارنده از آداب عبّاسى: ميراث حديث شيعه، دفتر هفتم، ص ۵۱۷ - ۵۲۸.
3.آقاى رسول جعفريان، گزيده اى از كتاب هاى دعا از دوره صفوى تا عهد قاجار را ياد كرده است. ر.ك: مقالات تاريخى، رسول جعفريان،دفتر اوّل، مقاله «ادبيات دعا در شيعه»، ص ۳۸۲ - ۳۹۰.
