دخترك من! آيا تعليم نكنم به تو دعايى كه هيچ كس نخوانَد خدا را به آن، مگر آن كه مستجاب شود دعاى او و اثر نكند در تو سِحر و نه زَهر، و شماتت نكند بر تو دشمن، و عارض نشود تو را شيطان، و اعراض نكند از تو رحمان، و سلب نشود از تو نعمت، و رد نشود دعاى تو، و برآورده شود جميع حاجات تو؟
حضرت فاطمه عليهاالسلام عرض كرد كه: اى پدر! اين دوست تر است نزد من از دنيا و ما فيها.
حضرت فرمود كه مى گويى ـ اين است دعا ـ : «يا أَعَزَّ مذكورٍ و أقْدَمَهُ قَدِما في العزّ و الجبروت... حوائجي يا كريمُ».
پس حضرت فرمود كه چون اين دعا بخوانى و حاجت خود طلب كنى، در جواب تو گفته شود:«نعم! نعم! ـ فهنيئا لقاريه، الحمد للّه ربّ العالمين.» ^۱
«... و از آن حضرت [امام محمّدباقر عليه السلام] مروى است كه اگر قسم ياد كنم كه در اين دعا [دعاى سمات] اسم اعظم است، هر آينه، برى ءالذّمّه مى باشم، و مى خوانم اين دعا را بر ظلم كنندگان و دشمنان ما و كسانى كه خود را عزيز مى گيرند بر ما. و محمّد بن على راست مى گويد، كه نخواندم اين دعا را در هيچ مهمّى و شدّتى، مگر آن كه ديدم سرعت اجابت آن را... و هر كس نتواند بخواند، بنويسد بر كاغذى و با خود همراه داشته باشد.» ^۲ روح بلندش شادمان و قرين اجداد اطهارش باد!