10 ـ الذِّكرُ ثَمَرَتُهُ الحُبُّ

۰.6646.رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله : مَن أكثَرَ ذِكرَ اللّه ِ أحَبَّهُ . ^۱

۰.6647.الإمامُ زينُ العابدينَ عليه السلام : اللّهُمَّ صَلِّ على محمّدٍ و آلِهِ ، و نَبِّهني لِذِكرِكَ في أوقاتِ الغَفلَةِ ، و استَعمِلْني بطاعَتِكَ في أيّامِ المُهْلَةِ ، و انهَجْ لِي إلى مَحَبَّتِكَ سَبيلاً سَهْلَةً أكمِلْ لِي بها خَيرَ الدُّنيا و الآخِرَةِ . ^۲

(انظر) المحبّة (حبّ اللّه ) : باب 667 .

11 ـ الذِّكرُ ثَمَرَتُهُ العِصمةُ

۰.6648.رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله : قالَ اللّه ُ سبحانَهُ : إذا عَلِمتُ أنَّ الغالِبَ على عَبدِي الاشتِغالُ بِي نَقَلتُ شَهوَتَهُ في مَسألَتِي و مُناجاتِي ، فإذا كانَ عَبدِي كَذلِكَ فأَرَادَ أن يَسهُوَ حُلْتُ بَينَهُ و بَينَ أن يَسهُوَ ، اُولئكَ أوليائي حقّاً ، اُولئكَ الأبطالُ حقّاً . ^۳

۰.6649.عنه صلى الله عليه و آله : يقولُ اللّه ُ عزّ و جلّ : إذا كانَ الغالِبُ على العَبدِ الاشتِغالَ بِي ، جَعَلتُ بُغيَتَهُ و لَذَّتَهُ في ذِكرِي ، فإذا جَعَلتُ بُغيَتَهُ و لَذَّتَهُ في ذِكرِي عَشِقَني و عَشِقتُهُ ، فإذا عَشِقَني و عَشِقتُهُ رَفَعتُ الحِجابَ فيما بَيني و بَينَهُ ، و صَيَّرتُ ذلِكَ تَغالُباً علَيهِ ، لا يَسهُو إذا سَها الناسُ ، اُولئكَ كلامُهُم كلامُ الأنبياءِ ، اُولئكَ الأبطالُ حقّاً . ^۴

10 ـ ثمره ياد خدا محبّت است

۰.6646.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : هر كه بسيار به ياد خدا باشد، خداوند دوستش بدارد .

۰.6647.امام زين العابدين عليه السلام : خدايا! بر محمّد و خاندان او درود فرست و در اوقات غفلت مرا متوجّه ياد خود گردان و در روزگار مهلت (زندگانى دنيا) در طاعت خود به كارم گير و راهى هموار به سوى محبّت خود، براى من آشكار ساز و به وسيله آن محبّت، خير دنيا و آخرت را به طور كامل عطايم فرما .

11 ـ ثمره ياد خدا عصمت است

۰.6648.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : خداوند سبحان فرمود : چون بدانم كه يادِ من بر جان بنده ام چيره گشته است، خواهش او را متوجّه سؤال و مناجات با خود كنم ؛ پس چون بنده ام چنين شود، هرگاه بخواهد دچار سهو و غفلت شود ، مانع غفلتش شوم؛ اينان دوستان حقيقى من ، و قهرمانان واقعى هستند .

۰.6649.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : خداوند عزّ و جلّ مى فرمايد : هرگاه ياد من بر بنده ام غالب شود ، خواهش و خوشى او را در ياد خود قرار دهم و چون خواهش و خوشى او را در ياد خود قرار دهم ، عاشق من شود و من نيز عاشق او گردم و چون عاشق يكديگر شديم ، حجاب ميان خود و او را بردارم و عشق خود را بر جان او چيره گردانم ، چندان كه مانند ديگر مردم دچار سهو و غفلت نمى شود ؛ سخن اينان، سخن پيامبران است ؛ اينان قهرمان واقعى هستند .