۸۴۱۹.كنز العمّال :جاء رَجُلٌ بِرِجالٍ إلى عَلِيٍّ فقالَ : إنّي رَأيتُ هؤلاءِ يَتَوَعَّدُونَكَ فَفَرُّوا و أخَذتُ هذا، قالَ: أ فَأقتُلُ مَن لم يَقتُلْني ؟! قالَ : إنَّهُ سَبَّكَ ، قالَ : سُبَّهُ أو دَعْ . ^۱

۸۴۲۰.شرح نهج البلاغة :رُوِيَ أنّهُ [عليّا] عليه السلام كانَ جالِسا في أصحابِهِ ، فَمَرَّت بِهِمُ امرأةٌ جَميلَةٌ ، فَرَمَقَها القَومُ بأبصارِهِم ، فقالَ عليه السلام :
إنّ أبصارَ هذهِ الفُحولِ طَوامِحُ ، و إنَّ ذلكَ سَبَبُ هِبابِها ، فإذا نَظَرَ أحَدُكُم إلى امرأةٍ تُعجِبُهُ فَليُلامِسْ (فَلْيَلمِسْ) أهلَهُ ، فإنّما هِي امرأةٌ كَامرَأتِهِ.
فقالَ رجلٌ مِنَ الخَوارِجِ : قاتَلَهُ اللّهُ كافِرا ما أفقَهَهُ ! ، فَوَثَبَ القَومُ لِيَقتُلُوهُ ، فقالَ عليه السلام :
رُوَيداً، إنّما هُو سَبٌّ بِسَبٍّ ، أو عَفوٌ عن ذَنبٍ ^۲ . ^۳

۸۴۱۹.كنز العمّال :مردى يك نفر را به خدمت على عليه السلام آورد و عرض كرد : ديدم كه اين عدّه از دوزخى بودن تو سخن مى گويند، همگى فرار كردند، اما من اين يكى را گرفتم . على عليه السلام فرمود : آيا كسى را بكشم كه مرا نكشته است؟ مرد عرض كرد : او تو را دشنام مى داد . على عليه السلام فرمود : تو هم او را دشنام ده يا رهايش كن .

۸۴۲۰.شرح نهج البلاغة :روايت شده كه امام على عليه السلام با اصحاب خود نشسته بود كه زنى زيبا روى از كنارشان گذشت . چشمهاى همه به او خيره گشت ، حضرت فرمود : چشمهاى اين نرينِگان ، حريصانه مى نگرد و اين نگريستن مايه تحريك آنان است . هرگاه يكى از شما زنى را ديد و از او خوشش آمد ، با زن خود آميزش كند ؛ زيرا كه او نيز زنى همانند زن خود اوست . يكى از خوارج گفت : خدا اين كافر را بكشد ، چقدر مى فهمد! اصحاب حضرت از جا پريدند كه او را بكشند ، امام عليه السلام فرمود : آرام باشيد ، جواب دشنام ، دشنام است يا چشم پوشى از گناه . ^۴