۱۰۱۵۰.الأمالي للطوسي عن جابرِ بنِ عبدِ اللّهِ الأنصاريُّ :لَقيتُ عليَّ بنَ أبي طالب عليه السلام ، فقُلتُ : كيفَ أصبحتَ يا أميرَ المؤمنين؟ قالَ : بِنعمَةٍ مِنَ اللّهِ و فَضلٍ مِن رجُلٍ لَم يَزُرْ أخا ، و لَم يُدخِلْ على مُؤمِنٍ سُرورا ، قلتُ : و ما ذلكَ السُّرورُ ؟ قالَ : يُفَرِّجُ عنهُ كَربا ، أو يَقضِي عَنهُ دَينا ، أو يَكشِفُ عَنهُ فاقَتَهُ . ^۱

۱۰۱۵۱.فاطمةُ الزَّهراءُ عليها السلامـ في جواب كيف أصبحتِ؟ ـ: أصبَحتُ عائفةً لِدُنياكُم ، قالِيَةً لِرِجالِكُم، لَفَظتُهُم بَعد إذ عَجَمتُهُم . ^۲

۱۰۱۵۲.الإمامُ الحسنُ عليه السلامـ أيضا ـ: أصبَحتُ و لِي رَبٌّ فَوقِي ، و النارُ أمامِي ، و المَوتُ يَطلُبُني ، و الحِسابُ مُحدِقٌ بي ، و أنا مُرتَهَنٌ بِعَمَلِي ، لا أجِدُ ما اُحِبُّ ، و لا أدفَعُ ما أكرَهُ، و الاُمورُ بيدِ غَيرِي ، فإنْ شاءَ عَذَّبَني ، و إن شاءَ عَفا عَنّي ، فأيُّ فَقيرٍ أفقَرُ مِنّي؟! ^۳

۱۰۱۵۰.الأمالى للطوسىـ به نقل از جابر بن عبد اللّه انصارى ـ: امام على عليه السلام را ملاقات كردم و گفتم : چگونه صبح كردى اى امير مؤمنان؟ حضرت فرمود : با نعمت و فضل خداوند بر مردى كه از برادرى ديدار نكرده و مؤمنى را شاد نساخته است . عرض كردم : آن شادى چيست؟ فرمود : اندوهى از او بزدايد ، يا قرضى از جانب او بپردازد ، يا نيازش را برطرف سازد .

۱۰۱۵۱.فاطمه زهرا عليها السلامـ در جواب : چگونه صبح كردى؟ ـفرمود : صبح كردم در حالى كه دنياى شما را ناخوش دارم،و از مردان شما نفرت، و پس از آن كه آنها را آزمودم دورشان افكندم .

۱۰۱۵۲.امام حسن عليه السلامـ نيز ـفرمود : در حالى صبح كردم كه خداوندگارى بالاى سرم مى باشد و آتش رو برويم و مرگ به دنبالم و حسابرسى مرا در ميان گرفته است و من گروگان عمل خويشم . نه مى توانم آنچه را دوست دارم به دست آوردم و نه آنچه را ناخوش دارم، از خود دور كنم ، كارها به دست كسى جز من است ، اگر بخواهد عذابم مى كند و اگر بخواهد مرا مى بخشد . با چنين وضعى، كدامين فقير فقيرتر از من است؟