۱۰۹۷۹.الإمامُ عليٌّ عليه السلام :كُن صَموتا مِن غَيرِ عِيٍّ . ^۱

۱۰۹۸۰.عنه عليه السلام :القَولُ بِالحَقِّ خَيرٌ مِن العِيِّ و الصَّمتِ . ^۲

۱۰۹۸۱.عنه عليه السلام :الكلامُ بَينَ خَلَّتَي سُوءٍ هُما : الإكثارُ، و الإقلالُ، فَالإكثارُ هَذَرٌ، و الإقلالُ عِيٌّ و حَصَرٌ . ^۳

۱۰۹۸۲.عنه عليه السلام :لا خَيرَ في الصَّمتِ عَنِ الحُكمِ، كما أنّهُ لا خَيرَ في القَولِ بِالجَهلِ . ^۴

۱۰۹۸۳.عنه عليه السلامـ في صفةِ النبيِّ صلى الله عليه و آله ـ: كلامُهُ بَيانٌ، و صَمتُهُ لِسانٌ . ^۵

۱۰۹۸۴.عنه عليه السلامـ في صفةِ أهلِ البيتِ عليهم السلام ـ: هُمُ الذينَ يُخبِرُكُم حُكمُهُم (حِلمُهُم) عن عِلمِهِم، و صَمتُهُم عن مَنطِقِهِم، و ظاهِرُهُم عن باطِنِهِم، لا يُخالِفُونَ الدِّينَ و لا يَختَلِفُونَ فيهِ، فهُو بينَهُم شاهِدٌ صادِقٌ، و صامِتٌ ناطِقٌ . ^۶

۱۰۹۸۵.عنه عليه السلامـ أيضا ـ: هُم عَيشُ العِلمِ و مَوتُ الجَهلِ يُخبِرُكُم حِلمُهُم عن عِلمِهِم، و ظاهِرُهُم عن باطِنِهِم، و صَمتُهُم عن حِكَمِ مَنطِقِهم . ^۷

۱۰۹۷۹.امام على عليه السلام :خاموش باش ، نه از روى درماندگى .

۱۰۹۸۰.امام على عليه السلام :سخن گفتنِ به حق ، بهتر است از درماندن و خاموشى .

۱۰۹۸۱.امام على عليه السلام :سخن گفتن، ميان دو خصلت بد جاى گرفته است : پرگويى و كم گويى ؛ پرگويى به ياوه گويى مى انجامد و كم گويى ، درماندگى (ناتوانى از بيان مقصود) .

۱۰۹۸۲.امام على عليه السلام :در فرو بستن زبان از حكمت خيرى نيست ، همچنان كه در ندانسته سخن گفتن خيرى نمى باشد .

۱۰۹۸۳.امام على عليه السلامـ در توصيف پيامبر صلى الله عليه و آله ـفرمود : سخنش، بيان (روشنگر) بود و سكوتش، زبان (با معنا) .

۱۰۹۸۴.امام على عليه السلامـ در توصيف اهل بيت عليهم السلام ـفرمود : آنان كسانى هستند كه حكمشان (بردباريشان) شما را از دانششان آگاه مى سازد و سكوتشان از سخنشان و ظاهرشان از باطنشان ، با دين مخالفت نمى كنند و در آن با يكديگر اختلاف نمى ورزند؛ زيرا دين در ميان آنان گواهى راستگو و خاموشى گوياست .

۱۰۹۸۵.امام على عليه السلامـ نيز در توصيف اهل بيت عليهم السلام ـفرمود : آنان مايه حياتِ دانش اند و مرگِ نادانى . بردبارى ايشان شما را از دانششان آگاه مى سازد و آشكارشان از نهانشان و خاموشيشان از گفتار حكيمانه شان.