۸۰.مهج الدعواتـ از امام حسين عليه السلام (از آنچه در قنوتش مى گفت) ـ: خدايا! من با همه اينها به تو پناهنده مى شوم و به چاره جويى و نيروى تو پناه مى برم ، و به حكم تو ـ كه با علم خود ، آن را به سوى من رانده اى ـ خشنودم و به هر جا روانه ام كنى ، مى روم . هر چه تو قصد كرده اى ، قصد مى كنم و در آنچه تو را از من راضى مى كند ، از جانم دريغ نمى كنم ؛ چرا كه تو مرا بدان راضى داشته اى .
۸۱.الفتوحـ از امام حسين عليه السلام (در آنچه به خواهرش زينب عليهاالسلام هنگام فرود آمدن به كربلا فرمود) ـ: اى خواهر ! به تسليت الهى، تسلاّ بگير و به قضاى الهى، راضى باش، كه ساكنان آسمان ها فنا مى شوند و زمينيان مى ميرند و هيچ آفريده اى باقى نمى ماند و هر چيزى هلاك مى شود ، جز ذات خدا . حكم ، از آنِ اوست و به سوى او باز مى گرديد و محمّد صلى الله عليه و آله ، الگوى من و تو و هر مرد و زن مسلمان است .
۸۲.مقتل الحسين عليه السلام ، خوارزمىـ به نقل از شافعى ـ: پسرى از امام حسين عليه السلام درگذشت ؛ امّا اندوهى در او ديده نشد . از اين رو، ايشان مورد عتاب قرار گرفت .
امام عليه السلام فرمود : «ما خاندانى هستيم كه از خداى عز و جل مى طلبيم و به ما عطا مى كند ؛ امّا اگر چيزى بخواهد كه او دوست دارد و ما آن را خوش نداريم ، رضايت مى دهيم» .
