بخش هاى موجود اين كتاب را نقل كرده است . ۱ نجاشى نيز كتابى در «صلاة» به حمّاد نسبت داده است . ظاهرا اين مسئله ، ناشى از اين نكته باشد كه گاهى راوى يك تأليف ، به دليل شهرت در روايت از آن اثر ، به عنوان مؤلف همان كتاب نيز شناخته مى شده است يا اين كه راوى ، بخش هايى را به كتاب ، افزوده يا بخش هايى از آن را حذف كرده است كه در اين صورت ، اثرش تأليف جديدى دانسته شده است كه گرچه در اصل ، عمده مطالب وى از همان فرد باشد ، اما منابع از او به عنوان مؤلف آن اثر ياد كرده اند . ۲
2 . كتب الجعفرية. ۳ اثرى مشهور ، حاوى يكهزار حديث در ابواب فقهى از ائمه عليهم السلاماست . راوى اين مجموعه ، ابو على محمّد بن محمّد اشعث كوفى است . ابن اشعث ، گرچه كوفى الأصل بوده ، امّا در مصر اقامت داشته است . ۴ تلعكبرى در سال 314ق ، از وى اجازه روايت دريافت كرده است . شيخ طوسى (م 460ق) ، از اين كتاب با عنوان نسخة ياد كرده است كه حاوى احاديثى از امام كاظم عليه السلام بوده است . ۵ محمّد بن محمّد اشعث تا سال 350ق ، نيز در قيد حيات بوده است . وى در همين سال در مصر براى ابو احمد عبد الله بن على حافظ ، مشهور به ابن عدى (م 365 ق) ، جعفريات را روايت نموده است . ۶ با
1.السرائر ، ج ۳ ، ص ۵۸۵ ـ ۵۸۹ . همچنين ر .ك : مستطرفات السرائر، ص ۷۱ ـ ۷۵. جالب توجّه اين است كه ابن ادريس از كتاب وى به عنوان «اصل» ياد مى كند ؛ الذريعة، ج ۲ ، ص ۱۴۵ .
2.به عنوان مثال ، عبدالرحمن بن ابى نجران ، ضمن روايت كتاب القضايا نوشته محمّد بن قيس بجلى، مطالبى را به آن افزوده است . به همين دليل در منابع از وى به عنوان مؤلف كتابى با همين عنوان نيز ياد شده است. (رجال النجاشي، ش۶۲۲ ؛ الذريعة، ج ۱۷ ، ص ۱۵۲) .
3.مكتب ها و فرقه هاى اسلامى، ص ۲۵۹ ـ ۲۶۰.
4.رجال النجاشي، ص۳۷۹ (ش ۱۰۳۱) .
5.رجال الطوسي، ص ۵۰۰ ـ ۵۰۲ .
6.تيسير المطالب في أمالي أبي طالب، تحقيق : عبدالكريم الفضائل، بيروت، ۱۹۷۵، ص ۳۵۳، ۳۵۵. ? ابن عدى در مصر ابو عبدالله الحسين بن على بن حسن بن على بن عمر بن على بن حسين بن على بن ابى طالب را ديده و او را به عنوان «كان شيخا من أهل البيت بمصر» و برادر ناصر اطروش ياد كرده و نظر منفى همو را نسبت به جعفريات آورده است (الكامل في ضعفاء الرجال، ج۶ ، ص ۳۰۱) .