6 . الجامع من كتب طاهر بن زكريا بن الحسين . ۱ به دليل مرسل بودن احاديثِ منقول از اين كتاب ، نمى توان در مورد دوره فعاليت مؤلّف آن سخن گفت .
7 . كتب أبو عبد الله محمّد بن سلام بن سيّار الكوفي . ۲ قاضى نعمان در مورد ماهيت اين كتب يا اسامى آنها توضيحى نداده است ؛ اما بر اساس منقولات ، مى توان مهم ترين اين كتاب ها را الأمالي احمد بن عيسى بن زيد (م 247 ق) ۳ دانست كه ابو جعفر محمّد بن منصور مرادى (م 292 ق) ، آن را گردآورى كرده است . همچنين برخى از اين احاديث ، از مجموع الفقه منسوب به زيد بن على ، با اين سلسله سند : «أبو عبد الله أحمد بن عيسى بن زيد ، عن حسين بن علوان ، ۴ عن أبي خالد الواسطي ، عن زيد بن عليّ» ، ۵ نقل شده است . احاديثى از على عليه السلام ، از طريق حسين بن عبد الله بن ضميره با اين سلسله سند : «زيد بن أحمد بن إسماعيل بن محمّد بن إسماعيل بن جعفر الصادق ، عن خاله زيد بن الحسين بن عيسى بن زيد ، عن أبي بكر بن أبي اُويس ، عن حسين بن عبد الله بن ضميرة ، ۶ عن أبيه ، عن عليّ عليه السلام»
1.مكتب ها و فرقه هاى اسلامى، همان ، ص ۲۶۱ . همچنين ر .ك: المعالم، ص ۶۱ .
2.همان، ص ۲۶۱ ـ ۲۶۲، المعالم، ص ۱۱۶ .
3.در مورد وى ، ر .ك : دائرة المعارف بزرگ اسلامى، ج۷ ، ذيل : «احمد بن عيسى بن زيد»، حسن انصارى قمى ؛ لوامع الأنوار، ج۱ ، ص۳۲۵ ـ ۳۳۳. اين امالى با عنوان رأب الصدع به چاپ رسيده است و تمام ارجاعات ما به همين چاپ است.
4.الكامل في ضعفاء الرجال، ج ۲ ، ص ۳۵۹ ـ ۳۶۱ .
5.ر .ك : لوامع الأنوار، ج ۱ ، ص ۳۲۵ به بعد .
6.احاديث وى مورد استناد امامان زيدى است. قاسم بن ابراهيم، الهادى الى الحق، احمد بن عيسى و اسماعيل بن ابى اويس ، از او نقل حديث نموده اند (الفلك الدوار، ص۱۶۸). در مورد وى ر .ك : لسان الميزان، ج۲ ، ص ۵۳۴ ـ ۵۳۶؛ الكامل في ضعفاء الرجال، ج ۲ ، ص ۳۵۶ ـ ۳۵۹ .
