1.نام كامل وى ابوجعفر محمّد بن منصور بن يزيد مقرى مرادى است . مرادى ، نقش مهمّى در تدوين متون حديثى زيديه ايفا نموده است. او كتابى به نام الذكر نگاشت كه در آن ، احاديث را بر اساس موضوع مرتّب كرده بود (الفلك الدوار، ص۱۷ ، پ ۴) ؛ اما نقش مهم وى تأليف كتابى با عنوان كتاب علوم آل محمّد صلى الله عليه و آلهاست. اين كتاب با عنوان بدائع الأنوار في محاسن الآثار يا أمالي أحمد بن عيسى بن زيد مشهور است (الفلك الدوار، ص۵۶، ۱۸۰ و ۲۲۸ ؛ الفهرست، ابن النديم، ص ۲۴۴) .

2.كان متفقها على مذهب الشيعة (البيان المغرب، ج ۱ ، ص ۱۸۸) .

3.مكتب ها و فرقه هاى اسلامى ، ص ۲۶۲ ـ ۲۶۳ ؛ المعالم، ص ۸۹ـ۹۰ .

4.رجال النجاشي، ص ۳۰۵ (ش ۸۳۳) .

5.مكتب ها و فرقه هاى اسلامى، ص ۲۶۳ ـ ۲۶۴ .

6.ابن عدى، حسين شاعر را در مصر ديده و از وى نقل حديث نموده است. به عنوان مثال در الكامل في الضعفاء ، (ج۲ ، ص ۳۵۱) ، وى را اين گونه ياد مى كند: «ابن عدي ثنا أبو عبدالله الحسين بن علي بن الحسن (در متن به خطا حسين) بن علي بن عمر بن علي بن الحسين بن علي بن أبي طالب بمصر ثنا أبي...» .

7.تاريخ الإسلام، الذهبى، ص ۴۳۵ ؛ لباب الأنساب، ابن الفندق، ج ۲ ، ص ۵۵۷؛ المجدي، ص ۱۵۲ .

8.ر .ك : نشريه معارف، دوره هفدهم، سال اوّل، ۱۳۷۹، ص۱۲۶: «ابو زيد علوى و كتاب او در ردّ اماميه»، ? حسن انصارى قمى نويسنده مقاله ، فوت وى را حدود ۳۲۰ق ، ذكر كرده است ؛ لوامع الأنوار، ج ۱ ، ص ۳۶۸ .