امام عليه السلام ، اذان ظهر را گفت و منابع ،^۱ او را به عنوان مؤذّن حسين عليه السلام معرّفى كرده‏اند .^۲
وى ، روز عاشورا ، با خواندن اين اشعار ، به صف دشمن حمله كرد تا به لقاء اللَّه پيوست :

به پيش ، كه تو ، هم هدايت‏شده‏اى و هم هدايت‏كننده‏امروز ، جدّت پيامبر صلى اللَّه عليه و آله را ديدار مى‏كنى‏
آن گاه ، پدر سخاوتمندت ، على عليه السلام راهمان كه ما ، او را وصى [ِ پيامبر ] مى‏شناسيم .
و حسنِ نيكوكارِ پرهيزگارِ وفادار راو [جعفر] داراى دو بال [ در بهشت ] ، جوان‏مردِ دلير را
و [حمزه‏] شير خدا ، شهيد جاويدان را .^۳
در «زيارت ناحيه» ، آمده است :
السَّلامُ عَلى‏ الحَجّاجِ بنِ مَسروقٍ الجُعفِيِّ .
سلام بر حَجّاج بن مَسروق جُعْفى !^۴
نام وى در «زيارت رجبيّه» هم آمده است .^۵

۹۲۳.مقتل الحسين عليه السلام ، خوارزمى : حَجّاج بن مَسروق - كه اذانگوى حسين عليه السلام بود - ، به ميدان آمد و اين گونه رَجَز مى‏خواند :

اى حسين! به پيش كه هدايت‏شده‏اى و هم هدايت‏كننده‏امروز ، جدّت پيامبر صلى اللَّه عليه و آله را ديدار مى‏كنى‏
سپس ، پدر والايت، على عليه السلام راو حسن عليه السلام ، نيكوكارِ پسنديده ولىّ را
و [جعفر،] دارنده دو بال [ در بهشت ] ، جوان‏مرد دلير راو [ حمزه ] شير خدا ، شهيد جاويدان را .
سپس يورش برد و جنگيد تا به شهادت رسيد .^۶