1.الطبقات الكبرى (الطبقة الخامسة من الصحابة) (ج ۱ ص ۴۳۵ ح ۴۲۴) كه در آن ، به نقل از عربان بن هيثم ، آمده است : «پدرم به صحرا مى‏رفت و در منطقه‏اى منزل مى‏كرد كه جنگ حسين عليه السلام در آن جا رخ داد . ما هر وقت وارد آن جا مى‏شديم ، مردى اسدى را مى‏ديديم كه در آن جا مقيم شده است . پدرم به او گفت : مى‏بينم كه اين جا اقامت كرده‏اى ؟ او گفت : به من خبر رسيده كه حسين عليه السلام ، در اين جا كشته مى‏شود . من آمده‏ام تا با او باشم و با او كُشته شوم . وقتى حسين عليه السلام كشته شد ، پدرم گفت : برويم و ببينيم آيا آن مرد اسدى ، ميان كشتگان هست يا نه ؟ به آوردگاه آمديم و گشتيم . ديديم كه او جزو كشته‏هاست» (ر . ك : ج ۱ ص ۲۴۸ «بخش سوم / چهارم / پيشگويى مردى از قبيله بنى اسد در باره شهادت او») .

2.ر . ك : دانش‏نامه امام حسين عليه السلام : ج ۱۲ ص ۱۲۳ (بخش سيزدهم / فصل دوازدهم / زيارت امام عليه السلام در اوّل رجب) .

3.ر . ك : ص ۹۱۴ ح ۲۱۱۰ (زيارت دوم ، به روايت الإقبال) .

4.برخى روايات تاريخى، ضمن نقل اين اشعار، نام وى را «مالك بن انس كاهلى» (مقتل الحسين عليه السلام ، خوارزمى : ج ۲ ص ۱۸) ، «مالك بن اَنس مالكى» (بحار الأنوار : ج ۴۵ ص ۲۴) و «مالك بن اَنس باهلى» (الفتوح : ج ۵ ص ۱۰۷) آورده‏اند.

5.جايى در نزديكى كوفه (معجم البلدان : ج ۲ ص ۳۷۹. نيز، ر. ك: نقشه شماره ۳ در پايان همين جلد) .

6. ... ثُمَّ خَرَجَ أنَسُ بنُ الحارِثِ الكاهِلِيُّ وهُوَ يَقولُ : قَد عَلِمَت كاهِلُنا وذودانِ‏ وَالخِندِفِيّونَ وقَيسُ غَيلانِ‏بِأَنَّ قَومي آفَةٌ لِلأَقرانِ‏ يا قَومِ كونوا كَاُسودِ خَفّانِ‏وَاستَقبِلُوا القَومَ بِضَربٍ الآنِ‏ آلُ عَلِيٍّ شيعَةُ الرَّحمانِ‏وآلُ حَربٍ شيعَةُ الشَّيطانِ‏(مثير الأحزان : ص ۶۳ ؛ الفتوح : ج ۵ ص ۱۰۷) .