۹۲۰.الأمالى ، صدوق- به نقل از عبد اللَّه بن منصور ، از امام صادق ، از پدرش امام باقر ، از جدّش امام زين العابدين عليهم السلام -: سپس حبيب بن مُظاهر اسدى - كه رضوان خدا بر او باد - ، به ميدان مبارزه آمد ، در حالى كه چنين رَجَز مى‏خواند :

من ، حبيبم و پدرم ، مُظهّر است‏ما ، از شما پاك‏تر و پاكيزه‏تريم‏
و بهترين مردم به گاه يادآورى را يارى مى‏دهيم .
آن گاه ، 31 تن از آنان را كُشت و سپس به شهادت رسيد . رضوان خدا بر او باد !^۱

۹۲۱.الفتوح : حبيب بن مُظاهر اسدى ، به ميدان آمد ، در حالى كه رَجَز مى‏خواند و مى‏گفت:

من ، حبيبم و پدرم ، مُظاهر استيّكه‏سوارِ پيكارجو، ميان شعله‏هاى جنگ.
شما ، آماده‏تر و پُرشمارتريدو ما ، با حجّت برتر و چيره‏تر .
و شما ، خيانتكار در پيمانيدو ما از شما ، وفادارتر و شكيباتريم .
سپس يورش بُرد و آن قدر جنگيد تا به شهادت رسيد . خدايش بيامرزد !^۲

۹۲۲.تاريخ الطبرى- به نقل از ابو مِخنَف -: سليمان بن ابى راشد ، از حُمَيد بن مسلم برايم نقل كرد : حسين عليه السلام ، در ظهر عاشورا فرمود : «از آنان بخواهيد كه دست نگه دارند تا نماز بخوانيم».
حُصَين بن تميم گفت: اين [ نماز ] پذيرفته نمى‏شود !