3 / 31
يزيد بن زياد بن مُهاصِر
ابو شَعثا يزيد بن زياد بن مُهاصِر كِنْدى۱ ، كه در منابع حديثى و تاريخى ، به صورتهاى مختلفى از وى نام برده شده است .۲ بر پايه برخى از گزارشها ، وى همراه امام حسين عليه السلام بود و در راه كربلا ، هنگامى كه فرستاده ابن زياد ، براى حُر پيام آورد كه بر امام حسين عليه السلام سختگيرى كند ، ضمن برخوردى تند ، به او گفت :
پروردگارت را نافرمانى كردى و در نابودى خود ، از پيشوايت ، پيروى كردى و براى خود ، ننگ و آتش [ دوزخ ] را كسب كردى . خداوند عزّوجلّ فرموده است : (و آنها را پيشوايانى قرار داديم كه به سوى آتش ، فرا مىخوانند و روز قيامت ، يارى نمىشوند) . پس او (ابن زياد) ، پيشواى توست .۳
وى ، جنگاور و تيرانداز ماهرى بود كه روز عاشورا ، با تيراندازى ، شمارى از سپاهيان دشمن را به هلاكت رساند . امام عليه السلام نيز در باره او دعا كرد و فرمود :
اللَّهُمَّ سَدِّد رَميَتَهُ ، وَاجعَل ثَوابَهُ الجَنَّةَ .
خداوندا ! تيرش را به هدف برسان و ثوابش را بهشتْ قرار ده۴ .
گفتنى است كه طبرى ، وى را از سپاه عمر بن سعد ، شمرده است كه پس از ردّ شرطهاى امام حسين عليه السلام ، همانند حُر ، به سپاه امام عليه السلام پيوست ؛۵ ولى اين سخن ، با گفتگوى وى با فرستاده ابن
1.تاريخ الطبرى : ج ۵ ص ۴۰۸ .
2.يزيد بن زياد بن مهاصر بن نعمان كندى ، يزيد بن زياد ابو الشعثاء ، يزيد بن زياد بن مظاهر كندى ، يزيد بن زياد بن مهاجر كندى ، يزيد بن زيد بن مهاصر ، يزيد بن معاصر ابو الشعثاى كندى ، يزيد بن مهاجر ، يزيد بن مهاصر جعفى، زائدة بن مهاجر، زياد بن مُهاصِر كندى ، ابو الشعثاى كندى (ر . ك : التاريخ الكبير: ج ۸ ص ۳۶۳ ح ۳۳۴۲، نسب معدّ: ج ۱ ص ۱۵۹، الكامل فى التاريخ: ج ۲ ص ۵۶۹، الفتوح: ج ۵ ص ۷۷، مقتل الحسين عليه السلام ، خوارزمى: ج ۲ ص ۱۹ و ۲۵ و ۲۳۱، الإرشاد: ج ۲ ص ۸۳، المناقب ، ابن شهرآشوب : ج ۴ ص ۱۰۳، روضة الواعظين: ص ۲۰۶، الأمالى ، شجرى : ج ۱ ص ۱۷۲، الحدائق الورديّة: ج ۱ ص ۱۲۲. نيز، ر . ك : دانشنامه امام حسين عليه السلام: ج ۱۲ ص ۱۲۳ ح ۳۲۸۰ (زيارت امام عليه السلام در اوّل رجب) و همين شهادتنامه: ج ۲ ص ۱۲۲ - ۱۲۴ ح ۹۸۷ - ۹۹۱ و ص ۹۱۵ ح ۲۱۱۰ (زيارت دوم، به روايت الإقبال) .
3.ر . ك : ج ۱ ص ۷۰۰ (بخش چهارم / فصل هفتم / نامه ابن زياد به حُر، جهت سختگيرى بر امام عليه السلام) .
4.ر . ك : ص ۱۲۲ ص ۹۸۷ .
5.همان .