۹۴۳.مُثير الأحزان : زُهَير بن قَين ، پيش آمد و پيش روىِ حسين عليه السلام جنگيد ، در حالى كه مى‏گفت :

من زُهَيرم ، پسر قَين‏آنان را با شمشير ، از حسين عليه السلام مى‏رانم .
وقت نماز ظهر ، فرا رسيد . حسين عليه السلام به زُهَير بن قَين و سعيد بن عبد اللَّه حنفى ، فرمان داد تا با نيمى از ياران باقى‏مانده‏اش ، جلوى او بِايستند . سپس حسين عليه السلام با يارانش نماز خوف خواند... و زُهَير ، به سختى جنگيد تا به شهادت رسيد.^۱

۹۴۴.مقتل الحسين عليه السلام، خوارزمى : زُهَير بن قَين بَجَلى به ميدان آمد ، در حالى كه مى‏گفت:

من زُهَير هستم ، پسر قَين‏شما را با شمشير ، از حسين عليه السلام مى‏رانم .
بى گمان ، حسين عليه السلام يكى از دو سِبط [ِ پيامبر صلى اللَّه عليه و آله ]است‏از خاندانى نيك و پرهيزگار و آراسته .
همان پيامبر خدا ، بى هيچ دروغىشما را [ با شمشير ] مى‏زنم و در اين كار ، هيچ اشكالى نمى‏بينم .
همچنين ، نقل شده كه چون زُهَير خواست كه حمله كند، رو به روى حسين عليه السلام ايستاد و بر شانه‏اش زد و گفت:

حسين ، اى راه‏نماى ره‏يافته ! به پيش !^۲