( 28 )
شيخ سليمان بن على آل أبى ظبيه بحرانى
مرحوم شيخ آقا بزرگ تهرانى و ديگر علمايى كه شرح حال وى را نگاشته اند ، به شاگردى وى نزد شيخ صالح بحرانى و داشتن اجازه از وى اشاره كرده اند . ۱
( 29 )
عبد الرزاق بن مير جيلانى شيرازى
اصل وى از رانكوه گيلان است ؛ ولى ولادت و نشو و نماى وى در شيراز بوده و نزد علماى آن ديار تربيت يافته است . او از استادانى چون : نسيمى ركنى شيرازى ، شيخ عبدعلى حويزى وشيخ صالح بحرانى روايت مى كند ، چنانچه خود در اجازه اى كه به محمدابراهيم بواناتى در 14 رجب 1084 نوشته ، به اين اساتيد اشاره نموده و براى استادش شيخ صالح ، دعاى بقاى حيات نموده است . ۲
( 30 )
عبد الرضا بن حسينعلى سياخى
كتاب من لا يحضره الفقيه را در 10 ربيع الثانى 1079 كتابت كرده و آن را نزد شيخ صالح بحرانى خوانده و وى اجازه اى به تاريخ 12 ربيع الأول 1082 براى او نوشته است . ۳
1.نابغه فقه وحديث ، ص ۱۸۷ ؛ أنوار البدرين ، ص ۱۲۷ و۱۲۸ ؛ فهرست آل بويه وعلماء البحرين ، ص ۷۴ ؛ أمل الآمل ، ج ۲ ، ص ۱۲۹ ؛ رياض العلماء ، ج ۲ ، ص ۴۵۱ ؛ لؤلؤة البحرين ، ص ۱۳ و۱۴ ؛ طبقات أعلام الشيعة ، قرن ۱۲ ، ص ۳۲۰ .
2.فهرست كتاب خانه آية اللّه مرعشى ، ج ۱۳ ، ص ۲۳۹ ؛ تراجم الرجال ، ج ۱ ، ص ۲۸۹ ؛ أعيان الشيعة ، ج۷ ، ص۴۷۱ .
3.تراجم الرجال ، ج ۱ ، ص ۲۹۱ .
