1.. شيخ شمس الدين محمّد اسيرى لاهيجى ، از خلفاى سيّد محمّد نوربخش ، اين طريقه را در مفاتيح الإعجاز في شرح گلشن راز بيان كرده است(مفاتيح الإعجاز ، شمس الدين محمّد لاهيجى ، ص ۵۸۵) . نيز ، ر .ك: مجالس المؤمنين ، قاضى نور اللّه شوشترى ، ج۲ ، ص ۱۵۰ .

2.. دانش نامه جهان اسلام ، ج ۴ ، ص ۶۴۹ . افزون بر رى ، او را به ديلم نيز منسوب داشته اند(فهرست نسخه هاى خطّى فارسى ، احمد منزوى ، ج ۱ ، ص ۵۲۷) . اين قدر مى دانيم كه جدّ وى سيّد محمّد نوربخش ، در طى سفرهاى خود و پيش از اقامت در رى(سولقان) ، دوبار در گيلان اقامت داشته است . (ر .ك: مجالس المؤمنين ، قاضى نور اللّه شوشترى ، ج۲ ، ص ۱۴۶) . در دوره اقامت دوم او ، به سال ۸۴۹ق ، شيخ شمس الدين محمّد لاهيجى به خدمت او رسيده و دست ارادت به او داده است . او در مفاتيح الإعجاز و أسرارالشهود ، اين جريان و تاريخ را بيان كرده است(ر .ك: مفاتيح الإعجاز ، ص ۶۷ ؛ أسرارالشهود ، ص ۲۵۶) . نيز در همان جا و همان سال بوده كه ابن همام شيرازى به محضر سيّد محمّد نوربخش رسيده و از او ارشاد پذيرفته است ، چنان كه خود گفته است(ر .ك: مقدمه نگارنده بر شرح حديث حقيقت: ميراث حديث شيعه ، دفتر پنجم ، ص ۲۱۴) .

3.. دانش نامه جهان اسلام ، ج ۴ ، ص ۶۴۹ .

4.. فرهنگ معين ، ذيل : «نوربخش» .