۲ . العون در منطق ، رساله اى است به عربى كه در مقدمه و سه مقصد و خاتمه ترتيب يافته و در طرشت آن را به پايان برده است . ۱
۳ . هديّة الخير در حديث ،(رساله حاضر) .
هَديّة الخير
هديه الخير ، رساله اى ثمين و متنى دل نشين در شرح عرفانى احاديث نبوى است . مؤلف ـ چنان كه در ديباچه رساله نگاشته ـ ، بر آن بوده كه چهل حديث از احاديث پيامبر خاتم را شرح نمايد . بر اين اساس در «كتاب نامه»ها آن را اربعين حديث معرّفى نموده اند ؛ ۲ امّا آن گونه كه نسخه هاى موجود آن گواهى مى دهند ، گويا وى تنها به شرح بيست حديث ، موفّق گشته است .
برپايه آنچه در مقدّمه اثر آمده ، مؤلّف آن را به سال ۸۹۸ ق ، و پيش از اثر مشهور خود ، خلاصه التجارب ، آغاز نموده است ، چنان كه در باب دوم خلاصة التجارب ، از آن ياد كرده است . ۳
او در اين رساله ، نخست عبارت عربى حديث را مى آورد و سپس با بيانى عرفانى ، به شرح آن مى پردازد . وى در لابه لاى شرح حديث ، مباحث عرفانى ارزشمندى آورده و از اشارات عرفا ، به ويژه عارف معروف ، مير سيّدعلى همدانى ۴ ـ كه نوربخشيان بدو اعتقادى تمام دارند ـ گنجانيده است ، چنان كه خود اشاره كرده است . ۵
۱.. الذريعة ، آقا بزرگ تهرانى ، ج ۱۵ ، ص ۳۶۱ .
۲.. همان ، ج ۲۵ ، ص ۲۰۷ ؛ فهرست نسخه هاى خطّى فارسى ، أحمد منزوى ، ج ۲ ، ص ۱۴۸۷ .
۳.. دانش نامه جهان اسلام ، ج ۴ ، ص ۶۵۱ .
۴.. براى آگاهى از احوال و آثار وى ، ر .ك: احوال و آثار و اشعار مير سيدعلى همدانى ، دكتر محمّد رياض ، اسلام آباد ، مركز تحقيقات فارسى ايران و پاكستان ، چاپ دوم ، ۱۳۷۰ش .
۵.. همچنين برخوردارى وى از مفاتيح الإعجاز في شرح گلشن راز ، شمس الدين محمّد اسيرى لاهيجى در ف اين اثر پيداست .(سنج : متن هديّة الخير با مفاتيح الإعجاز و تعليقات آن به كوشش : محمدرضا برزگر خالقى و عفّت كرباسى) .