نظم

رنج بردم روز و شب ، عمرى^۱درازتا به صد زارى درى كردند باز
تو بدين زودى بدين در چون رسىوز^۲نخستين پايه بر سر چون رسى
پس بايد كه بنده طالب مبتدى ، اوّلاً جامه و بدن را از فَضلات و اَنجاسِ ظاهر ، ^۳ پاك سازد و آن گاه به آب اِنابت تلويث ذنوب و معصيت را از لباس نفْس فرو شويد و سرِ اطاعت بر سجّاده عبادت نهد و به تقليل اَكل و شُرب ، اخلاط فاسده و مواد زايده را تحليل دهد و به ذكر و تلاوت و رعايت اوقات ، به جدّ مشغول باشد . ^۴

نظم

گر تو خواهى تا^۵به قرب حىّ^۶رسىجز به توفيق رياضت ، كى رسى؟
از زلال جهد پُر گردان دعا«ليس للإنسان إلاّ ما سعى »^۷
و در اين حال ، در عالم مثال ، صُوَر ملايمه روى نمايد و در اين طور اوّل ، چون صفاى تمام حاصل شود ، ^۸ نور سبز ^۹ كه ثمره ^۱۰ طاعت جوارح و اعضاست ، مشاهده گردد و بعد از اين ، به تزكيه نفْس از اخلاق ذميمه و اوصاف قبيحه شيطانى و سَبُعى و بهيمى ، مبادرت نمايد و او را مطمئن گرداند .