مكتوب و مقروء ^۱ آن ، غير مخلوق ، و هرچه در آنها مذكور است ، همه صدق و حقّ است و جمله مُنزل من عند اللّه است كه «قل نزّله روح القدس » . ^۲
اصل چهارم ، معرفت رُسُل بدين نوع كه جمله ^۳ ايشان مبعوث اند بالحق و مُرسَل اند ، من عند اللّه الى الخلق و در جميع آنچه خبر داده اند ، صادق اند و بهترين خلق ، انبيايند و افضلِ ايشان ، رُسُل اند و افضل رُسُل ، اولوا العزم اند و آن پنج اند: نوح و ابراهيم و موسى و عيسى و محمّد عليهم السلام و مهترِ انبيا ، پيغمبر ماست ، محمّد مصطفى ـ عليه الصّلاة والسّلام ـ و مراتب نبوّت به وجود شريعت او ختم شد ، «ولكن رسول اللّه و خاتم النبيّين» . ^۴
اصل پنجم ، معرفت حشر و نشر روز جزا بدين نوع كه روزى خواهد بود كه همه خلق را زنده سازند و به يك جاى ^۵ جمع آورند و از اعمال خير و شر هر يك ، سؤال كنند و چنانچه از عدل آن حضرت سزد ، بعضى را مثاب و بعضى از مُعاقب گردانند ؛ «أمّا الّذين آمنوا و عملوا الصّالحات فلهم جنّات المأوى نزلاً بما كانوا [يعلمون ]وأما الّذين فسقوا فمأويهم النّار »^۶ .
اصل ششم ، معرفت آن كه هرچه مى رود از نيكى و بدى ، همه به تقدير و ^۷ قضاى حقّ ^۸ است ، چنان كه جميع بليّات و مصيبات و نَكَبات ، آثار عدل اوست و اصناف سعادات و انواع مسرّات ^۹ و خيرات ، نتايج فضل اوست ، «ما شاء اللّه كان ، و ما لم يشأ لم يكن» . ^۱۰
بدان اى سعادتمند كه اصل همه طاعات و قاعده عامّه عبادات و اساس جمله حسنات و مبادى ^۱۱ كافّه خيرات و شرط صحّت جميع اعمال شرعيه و موقوفٌ عليه تمامى افعال فرعيه ، ايمان است كه آن ، تصديق به قلب است و اين ، نعمتى است