>علوم حدیث>فقه الحديث>شرح حديث
هدية الخير (بخش اول) - صفحه 452

گويند ۱ او ۲ حكيمى بود از حُكَماى زمان .

1.. ف: + كه .

2.. ف: فخّار .

صفحه از 509
کلیدواژه
منابع مرتبط
تمامی حقوق مادی و معنوی این پایگاه به مؤسسه علمی فرهنگی دارالحدیث تعلق دارد.
درباره پایگاه | تماس با ما | نقشه پایگاه