اللّه ، پناه جويد و از سرِ صدق و حضور ، صب اقداح راح توحيد و تمجيد در وعاء قلب ، متعاقب و متوالى دارد . پس بر خوان لسان عرضه دهد تا به بركات آن ، از خوف خسران امان يافته ، ۱ به نعيم جنان فايز گردد و ۲
يقين داند كه تا ۳ يك ذرّه دل به دنس غفلت و ظلمت معصيت آلوده باشد ، قابل فيوض ۴ ربّانى و منظور نظر رحمانى نگردد .
نظم
تو تا آلايشى دارى به مويىنيابى از سعادت هيچ بويى
در خبر است كه حضرت حق ـ عزّ شأنه ـ وحى فرمود به موسى عليه السلام كه: «بگو با عُصات امّت خود كه جناب عزّ ما را ياد نكنند كه ما بر حضرت خود ، لازم گردانيده ايم كه هر كه ما را ياد كند ، ما او را ياد كنيم و چون يادِ ما كند ، به غفلت ، ما او را ياد كنيم به لعنت» ؛ امّا نماز كه معراج مؤمنان است ، موقوف است بر طهارت و سِتر عورت و استقبال قبله و نيّت . امّا در طهارت ، بايد كه چهار مرتبه رعايت كند: اوّل ، طهارت تن و جامه و مكان ۵ از فَضلات و اَحداث كه طهارت عامّه خلق است . دوم ، طهارت جوارح و اعضا از اَدناسِ جرايم و معاصى كه طهارتِ ابرار است . سيوم ، ۶ طهارت نفس ۷ از كدورات صفات ذميمه كه طهارت سالكان است . چهارم ، طهارت دل از غير حق كه طهارتِ صدّيقان است .
نظم
تا كه باشد ياد غيرى در حسابذكر مولا باشد از تو در حجا
ب
و در سِتر عورت ، بايد كه دو مرتبه رعايت كند: يكى ۸ پوشيدن فضايح عورات ظاهر بدن كه منظور خلق ۹ است به البسه طاهره ، چنانچه دأب است ؛ دوم سِتر قبايح
