تحقيق اين معنى بوَد كه حضرت محمّد ـ عليه الصّلاه والسّلام ـ فرمود كه: «لا يؤمن أحدكم حتّى يكون اللّه و رسوله أحبّ إليه ممّا سواهما» ؛ ^۱ يعنى ايمان هيچ كس كامل نبود تا آن كه خداى ^۲ و رسول خداى را از همه اشيا دوست تر دارد .
پس حكمت ذات متعاليه ، چنان اقتضا كرد كه مال دنياى فانى را محبوب و مرغوب خلق گردانيد ، تا به واسطه بذل و امساك آن ، محبّان صادق از مبطلان كاذب ، مميّز گردند و اهل اسلام در اين معنى ، متفاوت افتاده اند جمعى سابقان عرصه تحقيق اند كه نفس شريف را به جيف دنيوى نيالايند و هرچه در دارِ فانى در دست همّت يابند ، در راه حق ، نثار كنند و در مطالعه اشارت ^۳«إنّ اللّه اشترى من المؤمنين أنفسهم و أموالهم بأنّ لهم الجنّة » ، ^۴ دل از جان و مال ، بردارند و هرچه يابند ، طفيل راه دوست سازند .

نظم

جان شيرين ، گر قبول چون تو جانانى بوَدكى به جانى باز مانَد هر كه را جانى بود
جمعى ديگر متوسّطان اند كه به جهت فراغت ، حفظ اموال حلال كنند و مراقب مواقع خيرات باشند و صرف فاضل در محل استحقاق ، غنيمت دانند و بر قدر زكات ، اقتصار نكنند ، بلكه از شرّ بليّات به حصين صدقات ، پناه جويند كه ^۵ : «الصّدقة تردّ البلاء» . ^۶
جمعى ديگر ، عوام اند كه از قدر واجب تجاوز ننمايند و طلب مزيد سعادت به خيرات در خور حوصله خود نيابند . معنى دوم ، تطهير آينه دل است از خبايث بخل و وقايت آن از تدنيس شحّ كه آن از علل مهلكه است در عقبا ، چنان كه حضرت