بغدادى در گرگان (جرجان) از او سماع حديث نموده است ـ ؛ ۱
وابوالحسن بشرى بن مسيس الروحى الفاتنى . ۲
5 . برخى راويان وى كه در تحقيق پيشين از آنها غفلت شده است ، عبارت اند از :
ابو حنيفه محمّد بن محمّد بن ابى حنيفة النعمان الزندخانى السَّرَخسى ؛ ۳
ابو القاسم صاعد بن محمّد بن حسين السَّهلَوى ـ كه در سرخس از وى حديث شنيده است ـ ؛ ۴
ابو حفص عمر بن محمّد بن على الشيرزى ـ كه در سرخس از وى حديث شنيده است ـ ؛ ۵
ابو عمرو عثمان بن محمّد الطرازى البلخى ـ ساكن سمرقند ، كه كتاب «شرف الأوقات» شريف بغدادى را از وى روايت مى كند ـ ؛ ۶
ابو محمّد بكر بن ماناز بن اميرك بن شاه النسفى الكبندوى ؛ ۷
احمد بن حسين بن ابى نصر بن اشعث الكندكينى ؛ ۸
ابو محمّد عبد اللّه بن يوسف بن موسى الكنونى ؛ ۹
1.همان ، ج ۲ ، ص ۲۲۸ .
2.همان ، ج ۴ ، ص ۳۲۹ .
3.همان ، ج ۳ ، ص ۱۷۱ و مقايسه شود با : معجم البلدان ، ج ۳ ، ص ۱۵۳ (محمّد بن احمد بن حنيفة النعمان) .
4.الأنساب ، ج ۳ ، ص ۳۴۲ .
5.همان ، ج ۳ ، ص ۴۹۶ ؛ معجم البلدان ، ج ۳ ، ص ۳۸۲ .
6.الأنساب ، ج ۴ ، ص ۵۵ .
7.همان ، ج ۵ ، ص ۲۷ ـ ۲۸ .
8.همان ، ج ۵ ، ص ۱۰۳ .
9.همان ، ج ۵ ، ص ۱۰۵ .
